تاثیر یادگیری کلامی و قیاسی بر دقت و سرعت زاویه‌ای آرنج در پرتاب دارت در کودکان

مقدمه: اهمیت یادگیری پنهان و روش‌های دستیابی به آن در یادگیری مهارت‌های حرکتی رو به افزایش است. با این ‌حال، تحقیقات اندکی در این زمینه بر روی کودکان انجام ‌شده است و اثرات قیاس در عملکرد تحت ‌فشار در کودکان مشخص نیست. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه یادگیری قیاسی (پنهان) و کلامی (آشکار) بر دقت و سرعت زوایه‌ای آرنج در مهارت پرتاب دارت کودکان بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه آزمایشی به ‌صورت نیمه تجربی بر روی 24 کودک با میانگین سنی 2.20 ± 11.06 سال انجام شد. نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب و به ‌صورت تصادفی در سه گروه آموزش کلامی‌،‌ قیاسی و شاهد تقسیم شدند. پس از پیش‌آزمون پرتاب دارت (10 کوشش)، شرکت‌کنندگان در 8 جلسه تمرین (هر جلسه 50 کوشش) تحت مداخله مربوط به خود قرار گرفتند. سپس آزمون‌های یادداری و انتقال، 3 هفته بعد از آخرین جلسه اکتساب و با 10 کوشش در متغیرهای خطای شعاعی و سرعت زاویه‌ای از آن‌ها به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس مرکب (4 × 3 در اجرا و 3 × 3 در سرعت زاویه‌ای) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: گروه کلامی در مراحل اکتساب (0.001 >p)، یادداری (0.003 = p) و انتقال (0.025 = p) کاهش معنی‌داری در خطای شعاعی پرتاب داشت. با این حال، افزایش خطا در مراحل یادداری (0.001 = p) و انتقال (0.001 > p) در گروه شاهد و مرحله انتقال در گروه قیاسی (0.038 = p) مشاهده گردید. همچنین، گروه کلامی افزایش معنی‌داری را در یادگیری سرعت زاویه‌ای آرنج نشان داد (0.005 = p)؛ ‌در حالی که تفاوت معنی‌داری بین مراحل آزمون در سایر گروه‌ها مشاهده نشد (0.050 < p).نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که آموزش کلامی نسبت به قیاسی، موجب افزایش سرعت زاویه‌ای، بهبود دقت و اجرای عملکرد می‌شود و بر عملکرد کودکان موثرتر است.