تاثیر تمرینات چشم ساکن بر یادگیری حرکتی تیراندازان تپانچه

مقدمه: چشم ساکن یک پیش‌بینی‌کننده‌ کلیدی در اجرای کارامد تکالیف مهاری و هدف‌گیری می‌باشد. در پژوهش حاضر، تاثیر تمرینات چشم ساکن بر بهبود عملکرد تیراندازان تپانچه مورد بررسی قرار گرفت.مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی کنترل شده بود. از بین 60 زن و مرد تیرانداز شرکت‌کننده در رشته تپانچه ده متر حاضر در مسابقات مطرح کشور، 20 تیرانداز با میانگین سنی 22 سال و رکورد بین 555-545 متر، پس از تکمیل فرم رضایت‌نامه، به صورت هدفمند انتخاب شدند و بر اساس نمرات رده‌بندی شده پیش‌آزمون، از بالاترین نمره به پایین‌ترین نمره و به صورت یک در میان (روش abba) در دو گروه تمرینات چشم ساکن و تکنیکی (هر گروه 10 نفر) قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان 10 کوشش را در هر یک از مراحل پیش‌آزمون، پس‌آزمون و آزمون یادداری اجرا نمودند. پروتکل تمرینی گروه چشم ساکن مطابق با الگوی به دست آمده از الگوی تیرانداز نخبه به همراه دستور‌العمل کلامی به مدت هشت جلسه و در شش بلوک 10 شلیک پی‌درپی بود. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های independent t، repeated measures anova و تعقیبی bonferroni در نرم‌افزار spss و سطح 0.05 > p مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج آزمون repeated measures anova در گروه‌های مورد بررسی از مرحله پیش‌آزمون تا یادداری نشان داد که این تغییرات برای گروه تمرینات چشم ساکن معنی‌دار بود (0.001 = p). بر اساس نتایج آزمون تعقیبی bonferroni، گروه تمرینات چشم ساکن در مراحل پس‌آزمون (0.010 = p) و یادداری (0.020 = p) نسبت به مرحله پیش‌آزمون عملکرد تیراندازی بهتری داشتند. مطابق با نتایج آزمون independent t، تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های تمرینات چشم ساکن و تکنیکی در مرحله پس‌آزمون (0.007 = p) و یادداری (0.004 = p) مشاهده گردید.نتیجه‌گیری: تمرینات چشم ساکن از طریق هدایت بیرونی توجه دیداری، می‌تواند موجب بهبود یادگیری مهارت تیراندازی تپانچه شود.