تبیین تجربیات والدین کودکان مبتلا به فلج مغزی درباره خدمات توان‌بخشی درمانگران در شهر اهواز: یک مطالعه کیفی

مقدمه: داشتن کودک مبتلا به فلج مغزی، با محدودیت‌های زیادی همراه است و مراقبت سنگین و توان‌بخشی درازمدت، فشار زیادی را بر والدین وارد می‌آورد. لازم است که درمانگران درک درستی از نیازها و انتظارات والدین داشته باشند تا بتوانند خدمات مطلوبی را در اختیار آن‌ها قرار دهند. بنابراین، پژوهش حاضر به منظور تبیین تجربیات والدین کودکان مبتلا به فلج مغزی درباره خدمات توان‌بخشی درمانگران در شهر اهواز انجام شد.مواد و روشها: در این مطالعه کیفی، 10 والدین کودک مبتلا به فلج مغزی به روش هدفمند انتخاب شدند. داده‌ها به وسیله مصاحبه نیمه ساختار یافته جمع‌آوری گردید. سوالات مصاحبه پیرامون درک و تجربه والدین در رابطه با خدمات توان‌بخشی درمانگران بود. در نهایت، داده‌ها با استفاده از روش تحلیل محتوا به شیوه مقایسه مداوم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: تحلیل داده‌ها منجر به شکل‌گیری طبقه‌ای به نام «مشخصات درمانگران ارایه دهنده خدمات توان‌بخشی» گردید. این طبقه به سه زیرطبقه اصلی «توانمندی بالینی، پایبندی به شرح وظایف حرفه‌ای و پایبندی به اصول اخلاق حرفه‌ای» تقسیم‌بندی شد. توانمندی بالینی شامل زیرطبقات فرعی «داشتن مدرک تحصیلی مرتبط، داشتن تجربه و لزوم توانمندی جسمی درمانگر»، پایبندی به شرح وظایف حرفه‌ای متشکل از زیرطبقات فرعی «آموزش و راهنمایی والدین، درک شرایط والدین، توجه به اولویت‌های درمانی والدین و هماهنگی و ارجاع به سایر متخصصان» و پایبندی به اصول اخلاق حرفه‌ای نیز شامل زیرطبقات فرعی «رعایت اخلاقیات نسبت به کودک و رعایت اخلاقیات نسبت به والدین» بود.نتیجه‌گیری: والدین کودکان مبتلا به فلج مغزی به لزوم داشتن توانمندی‌های بالینی، اجرای شرح وظایف حرفه‌ای و رعایت اصول اخلاق حرفه‌ای توسط درمانگران اشاره نمودند. بنابراین، درمانگران با به کارگیری و اجرای این اصول، می‌توانند خدمات مطلوب‌تری را ارایه نمایند.