عوامل خطرزای آسیب‌های اندام تحتانی و اجرای ورزشی به دنبال تمرینات عملکردی در بازیکنان فوتبال نوجوان: کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه: سازگاری‌های عصبی‌ عضلانی ناکافی، راستای پویای اندام تحتانی ورزشکاران را با نقص‌های بیومکانیکی در تکالیف تحمل‌کننده بار مواجه می‌کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثر 10 هفته تمرینات عملکردی ویژه فوتبال (soccerspecific functional training یا ssft) به ‌طور هم‌زمان بر برخی عوامل خطرزای آسیب‌های اندام تحتانی و اجرای ورزشی در بازیکنان نوجوان پسر بود.مواد و روش‌ها: در این مطالعه کنترل شده تصادفی، 27 بازیکن فوتبال نوجوان پسر به ‌طور تصادفی به دو گروه تجربی (14 آزمودنی) و شاهد (13 آزمودنی) تخصیص یافتند. گروه شاهد تمرینات مرسوم فوتبال خود را ادامه داد و گروه تجربی علاوه بر آن به مدت 10 هفته و سه جلسه در هفته ssft را اجرا کرد. در طراحی ssft، تمرینات قدرت، تعادل، مرکز بدن، پلایومتریک، سرعت، چابکی و تکالیف تمرینی مختص فوتبال استفاده شد. برخی عوامل خطرزای آسیب‌های اندام تحتانی با استفاده از آزمون سیستم امتیازدهی خطای فرود (landing error scoring system یا less)، آزمون‌های اجرای ورزشی عمومی شامل آزمون‌های سرعت، چابکی، توان، تعادل، قدرت و آزمون اجرای ورزشی اختصاصی شاتل با حداکثر سرعت و دریبل (shuttle sprint and dribble test یا sdt) پیش و پس از ssft در هر دو گروه ارزیابی گردید. داده‌ها با استفاده از آزمون ancova مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: کاهش معنی‌داری در امتیاز آزمون less، زمان آزمون‌های 30 متر، نوک ‌پیکان و میانگین زمان sdt مشاهده شد (0.001 > p). افزایش معنی‌داری نیز در آزمون پرش عمودی، میانگین بیشترین مسافت دستیابی هنجار شده آزمون تعادل y (ybalance test یا ybt) و آزمون‌های یک تکرار بیشینه (onerepetition maximum یا 1rm) وجود داشت (0.001 > p< 0.010 ، p).نتیجه‎گیری: ssft طراحی شده بر مبنای ظرفیت عملکردی شاید بتواند در کاهش برخی عوامل خطرزای آسیب‌های اندام تحتانی و به طور هم‌زمان ارتقای اجراهای ورزشی بازیکنان فوتبال نوجوان پسر موثر باشد.