اثر تمرینات تردمیل و بازی‌های رایانه‌ای بر مهارت‌های حرکتی دختران کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر: مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تمرینات تردمیل و بازی‌های رایانه‌ای بر مهارت‌های حرکتی دختران کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر انجام شد.مواد و روش‌ها: طرح این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی بود. از میان جامعه کودکان کم‌توان ذهنی استان البرز، 24 دختر آموزش‌پذیر از مرکز توان‌بخشی کهریزک انتخاب شدند و به صورت تصادفی در سه گروه بازی‌های رایانه‌ای، تمرینات تردمیل و گروه شاهد قرار گرفتند. ابتدا مهارت‌های حرکتی پایه شرکت‌کنندگان اندازه‌گیری و سپس آموزش‌های لازم به مدت هشت هفته و هر هفته به مدت سه جلسه بر روی گروه‌های مداخله اجرا شد. نمونه‌های گروه شاهد در این مدت هیچ آموزشی دریافت نکردند و همان روال مرکز را گذراندند. پس از اتمام جلسات آموزشی، مهارت‌های حرکتی دوباره اندازه‌گیری گردید. در نهایت، داده‏ها با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین نمرات مهارت حرکتی گروه تمرینات تردمیل نسبت به گروه بازی‌های رایانه‌ای (0.012 = p) و شاهد (0.001 = p) به طور معنی‌داری بیشتر بود. به عبارت دیگر، تمرینات تردمیل به صورت معنی‌داری نمرات مهارت حرکتی را تغییر داد (0.050 > p)، اما بازی‌های رایانه‌ای نسبت به گروه شاهد تاثیر معنی‌داری را نشان نداد (0.066 = p). نتیجه‌گیری: نتایج بیان‌کننده اثربخشی معنی‌دار تمرینات تردمیل بر مهارت حرکتی کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر بود. با توجه به نتایج به دست آمده، پیشنهاد می‌شود تمرینات تردمیل در مراکز درمان و مراقبت از کودکان کم‌توان ذهنی آموزش‌پذیر ارایه شود.