آزمون‌های ارزیابی نوای گفتار: بررسی مروری روایی

مقدمه: یکی از مولفه‌های مهم در برقراری ارتباط، نوای گفتار می‌باشد که ویژگی‌های زبرزنجیری گفتار را توصیف می‌کند. از آن‌جا که آزمون‌ها، ابزارهایی برای کمی کردن توانایی‌های گفتار و زبان به شمار می‌روند، می‌توان گفت که جهت ارزیابی، غربالگری، توصیف، تشخیص و درمان جنبه‌های مختلف، نیاز به استفاده از آزمون است. پژوهش حاضر با هدف مروری بر آزمون‌های موجود در حیطه نوای گفتار، خرده آزمون‌ها، روش اجرا، نمره‌دهی و در نهایت، کاربرد آن‌ها در عرصه‌های بالینی و تحقیقاتی در کودکان و بزرگسالان انجام شد.مواد و روش‌ها: به منظور مروری بر آزمون‌های متداول نوای گفتار، پایگاه‌های اطلاعاتی web of science،pubmed ، scopus، medline، scientific information database (sid)، google scholar، ovid و magiran طی سال‌های 1982 تا 2019 مورد جستجو قرار گرفت. کلمات کلیدی «نوا، ابزار، ارزیابی، تست، وسیله، تشخیص و اندازه‌گیری» استفاده گردید. مقالات به دست آمده با استفاده از معیارهای ورود شامل دسترسی به متن کامل مقاله و انگلیسی یا فارسی بودن زبان مقاله مورد بررسی قرار گرفت. از 15 مقاله یافت شده، 8 آزمون جهت بررسی بیشتر وارد تحقیق گردید.یافته‌ها: 8 آزمون مربوط به نوای گفتار یافت شد که 5 آزمون درکی، 2 آزمون بیانی و 1 آزمون درکی بیانی بودند. قدیمی‌ترین آزمون در سال 1981 و جدیدترین آزمون در سال 2012 طراحی شده بود.نتیجه‌گیری: برخی از آزمون‌ها به دلیل تخصصی بودن خرده آزمون‌های مورد ارزیابی، در سال‌های اخیر بیشتر مورد استفاده قرار گرفته‌اند. مرور آزمون‌های نوای گفتار نشان می‌دهد که آزمون profiling elements of prosody in speechcommunication (pepsc) به دلیل ارزیابی حیطه‌های درکی بیانی، هنجاریابی برای کودکان سالم و مبتلا به اختلال، ترجمه به چندین زبان دنیا و ویژگی‌های روان‌سنجی بالا، با مقبولیت بیشتری روبه‌رو بوده است.