تنظیم سختی پویای یک بازی شناختی مبتنی بر نوروفیدبک با هدف کمک به درمان اختلال نقص توجه بیش‌فعالی

مقدمه: اختلال نقص توجه بیش‌فعالی (attention deficit hyperactivity disorder یا adhd)، یکی از شایع‌ترین اختلالات عصبی در میان کودکان و نوجوانان می‌باشد. تمرینات مبتنی بر نوروفیدبک به عنوان روش جدیدی در بین درمان‌های غیر دارویی، با اصلاح ناهنجاری‌های موجود در برخی از باندهای فرکانسی مغز این کودکان، می‌تواند به بهبود عملکرد آن‌ها کمک کند. هدف از انجام پژوهش حاضر، توسعه و طراحی یک بازی رایانه‌ای به عنوان بستری برای تمرینات نوروفیدبک و به کارگیری تنظیم سختی پویا در طراحی بازی بود.مواد و روش‌ها: این مطالعه به منظور ارزیابی تنظیم سختی پویا در بازی و سنجش میزان رضایتمندی از بازی با سختی پویا نسبت به بازی با سختی ایستا، طی چهار جلسه بر روی 6 شرکت‌کننده 20 تا 26 ساله انجام شد و از آن‌ها درخواست گردید که در هر جلسه بسته به میزان لذت و رضایتی که از بازی داشته‌اند، عددی بین 1 تا 10 را انتخاب کنند. سپس جهت سنجش میزان اثربخشی روش درمانی مبتنی بر بازی طراحی شده، دو کودک پسر 12 و 13 ساله مبتلا به adhd طی 10 جلسه تحت تمرینات این بازی قرار گرفتند.یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری در میزان رضایتمندی شرکت‌کنندگان از بازی با سختی پویا نسبت به بازی با سختی ایستا مشاهده شد (002/0 = p). همچنین، بازی تاثیر مثبتی در بهبود عملکرد مغزی کودکان داشت.نتیجه‌گیری: استفاده از بازی، روش جذابی برای درمان کودکان می‌باشد و متناسب کردن چالش‌های بازی با مهارت‌های فردی، می‌تواند انگیزه کاربر را از ابتدا تا انتهای بازی حفظ کند و علاوه بر این، موجب افزایش لذت از بازی شود.