مقایسه تاثیر تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه دستورالعمل تمرکز داخلی بر درد و والگوس داینامیک زانو در افراد مبتلا به سندرم درد پاتلوفمورال: کارآزمایی بالینی تصادفی‌شده

مقدمه: سندرم درد پاتلوفمورال (patellofemoral pain syndrome یا pfps)، یکی از شایع‌ترین اختلالات اسکلتی عضلانی است که با عوامل بیومکانیکی اندام تحتانی مرتبط می‌باشد. تقویت عضلات زانو و ران، روش شناخته شده‌ای برای درمان pfps به شمار می‌رود، اما شواهد کافی در مورد اثرگذاری آن‌ها در ترکیب با سایر مداخله‌ها وجود ندارد. پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه دستورالعمل تمرکز داخلی، بر درد و والگوس داینامیک زانو در افراد مبتلا به pfps انجام شد.مواد و روش‌ها: این مطالعه با توجه به اعمال مداخله، از نوع نیمه تجربی بود. 50 مرد و زن مبتلا به pfps (18 تا 45 سال) در دو گروه تجربی (25 نفر) و شاهد (25 نفر) قرار گرفتند. میزان درد با استفاده از شاخص دیداری درد (visual analogue scale یا vas) و والگوس داینامیک زانو به وسیله دوربین فیلمبرداری به صورت دو بعدی اندازه‌گیری گردید. سپس افراد در گروه شاهد، تمرینات تقویتی ران و زانو و در گروه تجربی، تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه تمرکز داخلی را به مدت شش هفته (هر هفته سه جلسه و هر جلسه به مدت 45 دقیقه) انجام دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های independent t و paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: افزودن دستورالعمل تمرکز داخلی بر تمرینات تقویتی ران و زانو، تاثیر معنی‌داری بر کاهش زاویه والگوس داینامیک زانو در افراد مبتلا به pfps داشت (0.001 ≥ p). با افزوده شدن تمرکز داخلی بر تمرینات تقویتی ران و زانو، تاثیر معنی‌داری در میزان درد مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که تمرینات تقویتی ران و زانو به همراه تمرکز داخلی، در بهبود والگوس داینامیک زانو موثرتر از تمریناتی است که فقط بر تقویت عضلات ران و زانو تمرکز دارند.