تاثیر تمرینات اصلاحی سیستماتیک بر حس عمقی مچ پا در افراد مبتلا به سندرم انحراف پرونیشن منعطف: کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده

مقدمه: سندرم انحراف پرونیشن، یکی از معمول‌ترین ناهنجاری‌های اندام تحتانی است که موجب ایجاد ناراستایی‌هایی در ساختارهای بخش اسکلتی پا می‌شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین تاثیر تمرینات اصلاحی سیستماتیک بر حس عمقی مفصل مچ پا در افراد مبتلا به سندرم انحراف پرونیشن منعطف بود.مواد و روش‌ها: در این کارآزمایی بالینی تصادفی کنترل شده، 30 داوطلب که سندرم انحراف پرونیشن داشتند، انتخاب شدند و به صورت تصادفی در گروه‌های شاهد و تجربی قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه تجربی، تمرینات اصلاحی را به مدت 12 هفته (3 جلسه در هفته به مدت یک ساعت) انجام دادند؛ در حالی که گروه شاهد فعالیت‌های معمول خود را اجرا می‌کرد. قبل و بعد از اجرای تمرینات، حس عمقی مفصل مچ پا به وسیله الکتروگونیامتر ارزیابی گردید. در نهایت، داده‌ها با استفاده از آزمون‌های independent t و paired t مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: گروه تجربی به دنبال انجام 12 هفته تمرینات اصلاحی سیستماتیک، بهبودی معنی‌داری را در حس عمقی مچ پا گزارش کرد (0.001 = p)، اما تفاوت معنی‌داری در حس عمقی مچ پای شرکت‌کنندگان گروه شاهد وجود نداشت (0.050 p).نتیجه‎گیری: تمرینات اصلاحی سیستماتیک، سبب بهبودی حس عمقی مچ پا در مبتلایان به سندرم انحراف پرونیشن می‌شود و می‌تواند برای بهبودی این افراد توصیه گردد.