بررسی تاثیر فراصوت پالس بر نوسانات وضعیتی در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو: کارآزمایی بالینی تصادفی

مقدمه: اختلال کنترل وضعیتی در بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو با توجه به دامنه غیر طبیعی نوسانات مرکز فشار، امر اثبات شده‌ای است. از سوی دیگر، نتایج مطالعات پیشین حاکی از تاثیر فراصوت پالس بر بهبود ساختار و عملکرد مفصل و عضله می‌باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر امواج فراصوت پالس بر نوسانات وضعیتی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو بود.مواد و روش‌ها: 11 زن سالم و 27 زن مبتلا به استئوآرتریت دو طرفه زانو و همسان، به صورت تصادفی در سه گروه فراصوت کاذب همراه با تمرین درمانی، فراصوت، فراصوت همراه با تمرین درمانی قرار گرفتند. شرکت‌کنندگان در سه وضعیت ایستاده در حالت راحت، ایستاده با پاهای جفت و ایستاده در حالتی که پای غیر غالب جلو و پای غالب بیرون باشد، بر روی صفحه نیرو مورد ارزیابی قرار گرفتند. فراصوت پالس با فرکانس 1 مگاهرتز و شدت 1 وات بر سانتی‌متر مربع به مدت 10 جلسه استفاده گردید. در گروه‌های تمرین درمانی، تمرینات تقویتی اندام تحتانی نیز تجویز شد.یافته‌ها: نوسانات مرکز فشار در جهت جانبی بیشتر از سایر جهات تحت تاثیر قرار گرفت. در گروه فراصوت، دامنه جابه‌جایی مرکز فشار در جهت جانبی (p<0.001) و انحراف معیار دامنه جابه‌جایی مرکز فشار در جهت جانبی در وضعیت ایستاده در حالت راحت (p<0.001) به طور معنی‌داری افزایش پیدا کرد. در گروه فراصوت همراه با تمرین درمانی، دامنه نوسان مرکز فشار در جهت قدامی خلفی (0.010 = p)، انحراف معیار سرعت در جهت جانبی (0.010 = p) و سرعت میانگین جابه‌جایی مرکز فشار در جهت جانبی (0.010 = p) در وضعیت ایستاده با پاهای جفت به طور معنی‌داری کاهش یافت.نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد که جابه‌جایی‌های مرکز فشار در جهت جانبی در زنان مبتلا به استئوآرتریت زانو، بیشتر از سایر متغیرها دچار اختلال می‌شود. فراصوت پالس می‌تواند سبب بهبود نوسانات وضعیتی در جهت جانبی و نزدیک کردن مقادیر آن به گروه افراد سالم گردد.

The Effects of Pulsed Ultrasound on Postural Sway in Women with Knee Osteoarthritis: A Randomized Clinical Trial

<p><strong>Introduction: The purpose of this study was to investigate the effect of attentional focus and frequency of feedback on performance and kinematics in basketball free throwing.<p><strong>Materials and Methods: In this semiexperimental research, fifty students were randomly selected using convenience sampling method, and were randomly divided in one control and 4 experimental groups (internal focus and 33% feedback, internal focus and 100% feedback, external focus and 33% feedback, and external focus and 100% feedback). Experimental groups conducted six blocks of ten attempts (every day two blocks of ten attempts) in one week, and in three sessions of training, and received internal or external focus feedback with the corresponding frequency (33% or 100%). After 72 hours, retention and transfer tests were performed with tenattempt blocks. Performance (throwing accuracy) and kinematic data (joint angle and range of motion) were collected. Data were analyzed using ANOVA with repeated measures and one way ANOVA.<p><strong>Results: Feedback with external focus (100% and 33%) was more effective in improving throwing performance in retention and transfer tests (P < 0.050). Kinematic data analysis showed that external focus feedback groups had the least maximum flexion in the knee joint in retention test compare to acquisition stage (P < 0.050). Moreover, external focus groups had the least maximum flexion at the knee in retention test compared to internal focus groups (P < 0.050). In range of motion of the knee, external focus groups had more range of motion in retention and transfer tests compared to internal focus groups (P < 0.050).<p><strong>Conclusion: Performance improvement in external focus groups may be limited to certain changes in kinematic data, and in line with constrainedaction hypothesis.