تاثیر خستگی بر فعالیت الکتریکی عضلات اندام تحتانی در آزمون‌ عملکردی اندام تحتانی

مقدمه: اندام تحتانی یکی از عوامل مهم تاثیرگذار بر عملکرد است و عضلات این ناحیه در عملکرد افراد نقش بسزایی ایفا می‌کند. عضلات اندام تحتانی نقش مهمی در حفظ کنترل وضعیت به خصوص در حرکات تک ‌پا دارند. ناکارامدی یا ضعف این عضلات طی حرکات داینامیکی، ممکن است کنترل ناقص داینامیکی قامت را افزایش دهد. خستگی عضلانی، میزان فعالیت عضلات را تحت تاثیر قرار می‌دهد. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقایسه فعالیت الکترومیوگرافی عضلات اندام تحتانی قبل و بلافاصله بعد از خستگی بود.مواد و روش‌ها: 20 دانشجوی پسر رشته تربیت ‌بدنی در این مطالعه شرکت کردند. سطح فعالیت الکترومیوگرافی عضلات راست رانی، همسترینگ خارجی، ساقی قدامی و دو قلوی داخلی، قبل و بعد از خستگی با استفاده از دستگاه الکترومیوگرافی ارزیابی گردید. به ‌منظور ایجاد خستگی در عضلات اندام تحتانی، از پروتکل خستگی به‌ وسیله دستگاه بایودکس استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون paired t در سطح معنی‌داری 0.05 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین سطح فعالیت عضلات راست رانی (0.020 = p)، همسترینگ (p<0.001)، ساقی قدامی (p<0.001) و دو قلوی داخلی (p<0.001) قبل و بعد از خستگی وجود داشت.نتیجه‌گیری: خستگی عضلات اندام تحتانی، اثر منفی بر میزان فعالیت عضلات اطراف مفصل زانو دارد. خستگی عضلات، احتمال آسیب‌پذیری مفاصل را افزایش می‌دهد. این نتایج را می‌توان در طراحی برنامه‌های بازتوانی و تمرینی ورزشکاران مورد توجه قرار داد تا از تغییر شاخص‌های بیومکانیکی راه رفتن یا آسیب جلوگیری به عمل آید.

The Effects of Fatigue on Electromyography Activity of Lower Extremity Muscles in their Functional Testing

<p><strong>Introduction: The purpose of this study was to investigate the effect of attentional focus and frequency of feedback on performance and kinematics in basketball free throwing.<p><strong>Materials and Methods: In this semiexperimental research, fifty students were randomly selected using convenience sampling method, and were randomly divided in one control and 4 experimental groups (internal focus and 33% feedback, internal focus and 100% feedback, external focus and 33% feedback, and external focus and 100% feedback). Experimental groups conducted six blocks of ten attempts (every day two blocks of ten attempts) in one week, and in three sessions of training, and received internal or external focus feedback with the corresponding frequency (33% or 100%). After 72 hours, retention and transfer tests were performed with tenattempt blocks. Performance (throwing accuracy) and kinematic data (joint angle and range of motion) were collected. Data were analyzed using ANOVA with repeated measures and one way ANOVA.<p><strong>Results: Feedback with external focus (100% and 33%) was more effective in improving throwing performance in retention and transfer tests (P < 0.050). Kinematic data analysis showed that external focus feedback groups had the least maximum flexion in the knee joint in retention test compare to acquisition stage (P < 0.050). Moreover, external focus groups had the least maximum flexion at the knee in retention test compared to internal focus groups (P < 0.050). In range of motion of the knee, external focus groups had more range of motion in retention and transfer tests compared to internal focus groups (P < 0.050).<p><strong>Conclusion: Performance improvement in external focus groups may be limited to certain changes in kinematic data, and in line with constrainedaction hypothesis.