تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر تعادل پویا و ایستای بیماران مبتلا به اسپوندیلولیزیس

مقدمه: اسپوندیلولیزیس، شکستگی تنشی یک‌طرفه در نتیجه فعالیت‌های زیاد یا اضافه بارهای مکرر به دنبال اکستنشن‌های بیش از حد و چرخش قوی و تکراری ستون فقرات کمری می‌باشد که باعث کاهش تعادل بیماران می‌شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات پیلاتس بر تعادل پویا و ایستای بیماران مبتلا به اسپوندیلولیزیس بود.مواد و روش‌ها: 14 بیمار زن مبتلا به اسپوندیلولیزیس با تشخیص پزشک جراح مغز و اعصاب، به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه مداخله و شاهد قرار گرفتند. نمونه‌های گروه مداخله به مدت هشت هفته، هفته‌ای 3 جلسه و هر جلسه به مدت 60 دقیقه به انجام تمرینات منتخب پیلاتس پرداختند، اما گروه شاهد در طی این مدت هیچ‌گونه فعالیت درمانی دریافت نکرد و به فعالیت‌های عادی روزانه مشغول بود. تعادل پویا (آزمون y) و ایستای (تست لک‌لک) نمونه‌ها قبل و بعد از هشت هفته مورد ارزیابی قرار گرفت. از آزمون repeated measures anova جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردید.یافته‌ها: در گروه مداخله، تعادل پویا در جهت قدامی، خلفی داخلی و خلفی خارجی افزایش معنی‌داری را نشان داد (p<0.001)، اما در گروه شاهد، تعادل پویا در جهت قدامی، خلفی داخلی و خلفی خارجی تغییرات معنی‌داری نداشت. در مجموع، تفاوت معنی‌داری در تعادل پویای بیماران دو گروه مشاهده شد (p<0.001). در گروه مداخله، تعادل ایستا افزایش معنی‌داری یافت (0.004 = p)، اما در گروه شاهد تغییرات معنی‌داری مشاهده نگردید. در مجموع، تفاوت معنی‌داری در تعادل ایستای بیماران دو گروه‌ وجود داشت (p<0.001).نتیجه‌گیری: تمرینات منتخب پیلاتس می‌تواند موجب بهبود تعادل پویا و ایستای بیماران مبتلا به اسپوندیلولیزیس گردد. بنابراین، احتمال دارد که بتواند به عنوان یک مدالیته مفید برای توان‌بخشی بیماران مبتلا به اسپوندیلولیزیس توصیه شود.