بررسی نقش سفتی پا در پیش‌بینی وقوع سندرم استرس داخلی درشت نی در افراد فعال: یک پژوهش آینده‌نگر

مقدمه: سندرم استرس داخلی درشت نی (medial tibial stress syndrome یا mtss) یا shin splints، یکی از شایع‌ترین آسیب‌های ناشی از پرکاری در افراد فعال به شمار می‌رود که عوامل خطرزای آن ناشناخته مانده است. از طرف دیگر، سفتی پا یکی از متغیرهای مکانیکی تغییرپذیر می‌باشد که ممکن است با آسیب ناشی از پرکاری مرتبط باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی نقش سفتی پا در پیش‌بینی mtss بود.مواد و روش‌ها: 80 نفر از دانشجویان رشته تربیت بدنی (50 زن و 30 مرد) به شیوه در دسترس انتخاب شدند و سفتی هر دو پای آن‌ها قبل از شروع جلسات تمرینی اندازه‌گیری گردید. در طی جلسات، افراد آسیب دیده توسط پزشک ارتوپد معاینه شدند و نوع آسیب آن‌ها ثبت گردید. در انتهای جلسات تمرینی، افراد در دو گروه آسیب دیده و سالم قرار گرفتند. از آزمون independent t جهت مقایسه سفتی پای افراد آسیب دیده و سالم و از آزمون logistic regression برای بررسی نقش سفتی پا در پیش‌بینی وقوع این سندرم استفاده شد.یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین میانگین سفتی پا در دو گروه آسیب دیده و سالم وجود داشت (0.001 = p). نتایج آنالیز logistic regression نشان داد که مقدار سفتی پای قبل از آسیب در افراد آسیب دیده به میزان قابل توجهی از گروه سالم بیشتر بود. بنابراین، سفتی پا عامل خطرزایی در بروز این سندرم می‌باشد.نتیجه‌گیری: میزان سفتی پا وقوع mtss را پیش‌بینی می‌نماید؛ به گونه‌ای که بالا بودن میزان سفتی پا ممکن است احتمال وقوع آسیب‌های ناشی از استفاده بیش از حد را افزایش دهد. پژوهش حاضر می‌تواند اطلاعات مهمی در زمینه مدیریت بروز آسیب و درمان آن در اختیار مربیان و پزشکان تیم قرار دهد.