مقایسه تاثیر 12 هفته تمرینات tai chi و مصرف مکمل گلوکزامین سولفات بر تعادل زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو

مقدمه: استئوآرتریت زانو، از شایع‌ترین مشکلات اسکلتی- عضلانی سالمندان است که منجر به کاهش تعادل و زمین خوردن می‌شود. از این رو، مطالعه حاضر با هدف مقایسه تاثیر یک دوره تمرینات tai chi و مکمل گلوکوزامین سولفات بر تعادل زنان سالمند مبتلا به استئوآرتریت زانو انجام شد.مواد و روش‌ها: مطالعه حاضر، از نوع کارآزمایی بالینی بود و بر روی 75 زن سالمند مبتلااستئوآرتریت زانو که شدت بیماری آن‌ها با مقیاس kellegeren و lawrence همگن‌سازی شده بود، انجام گردید. افراد با تخصیص تصادفی در سه گروه تمرینات tai chi، مکمل گلوکوزامین سولفات و شاهد قرار گرفتند. گروه tai chi، به مدت سه ماه هفته‌ای سه جلسه تمرینات tai chi را انجام دادند و گروه مکمل، با تجویز پزشک، هفته‌ای 3 مرتبه مکمل گلوکوزامین سولفات مصرف کردند و گروه شاهد مداخله‌ای دریافت نکردند. تعادل ایستا، با دستگاه تعادل‌سنج (حالت چشم باز و بسته) و تعادل پویا با آزمون زمان‌دار بلند شدن و رفتن (timed up and go یا tug) قبل و بعد از مداخله اندازه‌گیری شد. داده‌ها با آزمون dependent t و one-way anova در سطح معنی‌داری 0.050 > p تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: تمرین tai chi، تاثیر معنی‌داری در بهبود نتایج آزمون‌ها قبل و بعد از مداخله در تعادل ایستا چشم باز (0.001 = p و 9.57 = t)، تعادل ایستا چشم بسته (0.001 = p و 5.30 = t) و تعادل پویا (0.001 = p و 8.54 = t) ایجاد کرد و متغیر مکمل تنها در نتایج آزمون تعادل پویا (0.040 = p و 2.21 = t) بهبود معنی‌داری ایجاد کرد و در گروه شاهد در مقایسه نتایج پیش از مداخله و پس از مداخله، تغییری مشاهده نشد. در بررسی تفاوت‌های بین سه گروه با استفاده از آزمون anova، تنها تفاوت بین گروه تمرین و شاهد در تعادل ایستا چشم باز و بسته (0.010 = p) و تعادل پویا (0.040 = p) از لحاظ آماری معنی‌دار بود.نتیجه‎گیری: به نظر می‌رسد تمرینات tai chi، موجب کاهش معنی‌دار نوسانات قامت و بهبود تعادل در سالمندان مبتلا به استئوآرتریت زانو می‌شود و از بین دو متغیر تمرین و مکمل گلوکوزامین سولفات، تمرین متغیر اثرگذاری بوده است.