تاثیر شتاب خطی و شتاب چرخشی سر در بروز آسیب‌های مغزی در تکواندو

مقدمه: مکانیسم‌های آسیب ضربه مغزی به خصوص در ورزش، هنوز به طور کامل شناخته نشده است. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی شتاب خطی و شتاب چرخشی سر به عنوان عوامل تاثیرگذار در بروز آسیب‌های مغزی در تکواندو و میزان اهمیت آن‌ها در این نوع آسیب‌ها بود. مواد و روش‌ها: در این پژوهش تجربی، 15 تکواندوکار مرد حرفه‌ای شرکت کردند. جهت اندازه‌گیری شتاب خطی و شتاب چرخشی سر، از یک دستگاه متشکل از یک سر و گردن مصنوعی، یک بازوی مکانیکی که نماینده پای تکواندوکار بود و یک مجموعه کامپیوتری جهت ارزیابی، نظارت و ثبت اطلاعات که توسط محقق ساخته شد، استفاده گردید. طراحی و شبیه‌سازی کامپیوتری دستگاه فوق در برنامه‌های solidworks، adams و catia انجام شد. نتایج در نرم‌افزار matlab به دست آمد و جهت بررسی تاثیر شتاب‌ها در بروز آسیب مغزی از آزمون t استفاده گردید (0.05 > p). یافته‌ها: شتاب خطی به دست آمده در مقایسه با آستانه آسیب سر به طور معنی‌داری کمتر بود (0.001 = p). همچنین، شتاب چرخشی حاصل شده در مقایسه با آستانه برش سطحی مغز (0.001 = p)، تکان مغزی (0.001 = p) و پارگی سیاهرگ ارتباطی (0.013 = p) به طور معنی‌داری بیشتر گزارش شد. نتیجه‎گیری: عامل اصلی آسیب‌های سر در تکواندوکاران، شتاب چرخشی می‌باشد که با توجه به مقادیر به دست آمده در تحقیق حاضر، در صورت عدم استفاده از کلاه می‌تواند منجر به آسیب‌های مغزی جبران‌ناپذیری شود؛ در حالی که شتاب خطی نقش چندانی در تولید این آسیب‌ها ندارد.