تاثیر و ماندگاری خستگی عضلات اندام تحتانی بر زمان رسیدن به پایداری در پرش فرود تک پای مردان بزرگسال هندبالیست لیگ برتر ایران

مقدمه: افزایش زمان رسیدن به پایداری، منجر به بروز آسیب می‌شود. بنابراین، اهمیت خستگی در موضوع آسیب و بررسی ارتباط آن با زمان رسیدن به پایداری، می‌تواند نتایج مفیدی را به همراه داشته باشد. هدف از انجام مطالعه‌ حاضر، بررسی تاثیر و ماندگاری خستگی عضلات اندام تحتانی در مفاصل بر زمان رسیدن به پایداری در حرکت پرش فرود در مردان هندبالیست‌ بود. مواد و روش‌ها: 10 هندبالیست لیگ برتر ایران که در سال 1394 در لیگ حضور داشتند، در این پژوهش شرکت کردند. سه تکرار برای پای فرود در نظر گرفته شد و داده‌های نیروهای عکس‌العمل زمین از لحظه‌ تماس با صفحه نیرو به مدت 20 ثانیه ثبت گردید. خستگی عضلات مفاصل ران، زانو و مچ پا به فاصله 24 ساعت برای هر مفصل مورد سنجش قرار گرفت. سپس آزمودنی‌ها حرکت پرش فرود را در دو نوبت، بلافاصله و پس از 10 دقیقه از پروتکل خستگی انجام دادند. زمان رسیدن به پایداری نیز در دو جهت قدامی- خلفی و داخلی- خارجی محاسبه گردید. آزمون shapiro-wilk جهت بررسی نرمال بودن و آزمون‌های repeated measures anova و bonferroni برای ارزیابی فرضیه‌های تحقیق مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: تفاوت معنی‌داری بین زمان رسیدن به پایداری در عضلات اینورتور و اورتور مفصل مچ پا در راستای قدامی- خلفی در شرایط مختلف (قبل از خستگی، بلافاصله بعد از خستگی و ده دقیقه پس از خستگی) وجود داشت (0.001 > p)، اما در راستای داخلی- خارجی نتایج معنی‌داری یافت نشد (0.650 = p). همچنین، اختلاف معنی‌داری بین زمان رسیدن به پایداری در عضلات فلکسور و اکستنسور مفصل زانو در راستای قدامی- خلفی و در شرایط مختلف مشاهده گردید (0.003 = p)، اما این یافته‌ها در راستای داخلی- خارجی مفصل زانو معنی‌دار نبود (0.228 = p). بین زمان رسیدن به پایداری در عضلات ابداکتور و اداکتور مفصل ران، در راستای قدامی- خلفی (0.051 = p) و داخلی- خارجی (0.343 = p) تفاوت معنی‌داری یافت نشد. نتیجه‌گیری: خستگی عضلات اندام تحتانی، منجر به افزایش زمان رسیدن به پایداری و افزایش نیروی وارد شده بر پا می‌شود و ممکن است باعث آسیب شود. با طراحی و گنجاندن برنامه‌های تمرینی استقامتی ویژه، شاید بتوان زمان رسیدن به پایداری در حرکات پرش فرود را به حداقل رساند و در نتیجه، خطر بروز آسیب را کاهش داد.