تاثیر تحریک مستقیم جمجمه‌ای و تمرینات منتخب حرکتی بر مهارت‌های حرکتی ظریف در کودکان با اختلال طیف اتیسم

مقدمه: تحریک مستقیم جمجمه‌ای، یک تکنیک غیر تهاجمی است که یادگیری و اجرای حرکتی را تعدیل می‌کند. مطالعات پیشین نشان داده‌اند که تحریک مستقیم جمجمه‌ای بر روی قشر حرکتی اولیه، می‌تواند تقویت مهارت‌های حرکتی مختلف در آزمودنی‌های سالم را تسهیل کند؛ به ‌خصوص زمانی که به‌ صورت ترکیبی با تمرینات هدفمند انجام شود، اما تاثیر آن بر بهبود مهارت‌های حرکتی در اختلال اتیسم ناشناخته مانده است. هدف از انجام این پژوهش، بررسی تاثیر تحریک آندی و تمرینات منتخب حرکتی بر مهارت‌های حرکتی ظریف در کودکان با اختلال طیف اتیسم بود.مواد و روش‌ها: روش پژوهش، آزمایشی بود و از طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد استفاده شد. به این منظور، 18 کودک 14-6 ساله با اختلال طیف اتیسم با روش نمونه‌گیری در دسترس و با توجه به ملاک‌های ورود به پژوهش انتخاب و به ‌طور تصادفی در دو گروه مورد و شاهد گمارده شدند. 9 آزمودنی، تمرینات حرکتی را بعد از تحریک مغزی به‌ منظور بهبود مهارت‌های حرکتی ظریف انجام دادند. 9 آزمودنی دیگر، در جلسات تمرینات حرکتی به ‌طور مشابهی شرکت کردند؛ با این تفاوت که تحریک مغزی فقط برای 20 ثانیه اول اعمال می‌شد (گروه sham). مهارت‌های حرکتی ظریف در قبل از مداخله و پس از 10 جلسه (بعد از مداخله) مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته‌ها: تحریک آندی و تمرینات حرکتی، تاثیر معنی‌داری بر بهبود مهارت‌های حرکتی ظریف در کودکان مبتلا به اتیسم دارد (0.050 > p).نتیجه‌گیری: تحریک مغزی، می‌تواند مکمل سودمندی برای تمرینات حرکتی در کودکان اتیستیک باشد. اگر چه برای قطعیت یافته‌ها، به پژوهش‌هایی در گروه‌های بزرگ‌تر کودکان با سطوح مختلف علایم اتیسم و همچنین، قطب تحریکی متفاوت به ‌منظور ارزیابی استفاده عملکردی از تحریک غیر تهاجمی مغزی نیاز است.