مروری نظام‌مند بر کارایی ربات‌های دستیار در عمل جراحی کاشت حلزون

مقدمه: جراحی کاشت حلزون، روشی تهاجمی برای ایجاد حس شنوایی است که خطراتی مانند آسیب حلزون گوش را به همراه دارد و لازم است تا حد امکان این خطرات کاهش یابد. کاشت حلزون‌ها در آینده سه هدف کلی شامل «کاهش آسیب به داخل حلزون گوش در حین عمل جراحی، بازدهی بیشتر عمل جراحی که به معنی کاهش بار تحریک الکتریکی برای تولید بلندی مناسب است و ورود عمیق‌تر به حفره اسکالا تیمپانی برای رسیدن به اعصاب حلزونی مربوط به فرکانس‌های پایین‌تر» را دنبال می‌کند. برای رسیدن به این اهداف، نیاز به دقت بالایی است که امروزه استفاده از ربات دستیار در جراحی، راه‌حل مناسبی به نظر می‌رسد. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی کارایی سیستم‌های رباتیک در عمل جراحی کاشت حلزون بود.روش: در این پژوهش، مقالات پایگاه‌های علمی pubmed، sciencedirect و google scholar در بازه زمانی سال‌های 1980 تا 2017 با استفاده از واژگان مرتبط با موضوع، مورد برررسی قرار گرفت و مقالات با توجه به معیارهای ورود و خروج انتخاب گردید.یافته‌ها: مطالعه بر روی سه سیستم رباتیک تمرکز نمود؛ اولین روش، هدایت مغناطیسی بود که در آن از کاشت حلزونی که نوک پروتز آن خاصیت مغناطیسی دارد، برای ورود به حلزون گوش استفاده می‌شود. در این روش یک آهنربای کنترلی چرخان در نزدیکی سر افراد جهت هدایت مغناطیسی پروتز قرار می‌گیرد. دومین سیستم بر روی تعیین تغییرات زاویه ورود آرایه الکترودی به داخل حلزون، به وسیله آرایه‌های الکترودی ورودی کنترل شده تمرکز دارد و سیستم دیگر، تهاجم جراحی را به وسیله از بین بردن نیاز به ماستوئیدکتومی و تعویض آن با روش تونل مستقیم (دسترسی مستقیم حلزونی)، کاهش می‌دهد.نتیجه‌گیری: سیستم‌های رباتیک موجب کاهش انرژی مورد نیاز برای ورود آرایه الکترود، ورود عمیق‌تر آرایه به حلزون گوش برای بهبود عملکرد کاشت حلزون و کاهش آسیب به داخل حلزون گوش در حین عمل جراحی می‌شود. به دنبال موارد مذکور، درک گفتار در حضور نویز و کیفیت صدا برای کاربران بهبود خواهد یافت.