میانگین سرعت حرکات متناوب و متوالی هجایی در افراد 80-60 سال طبیعی شهر اصفهان

مقدمه گفتار، مهارت حرکتی بسیار پیچیده‌ای است که به کنترل و هماهنگی سیستم‌های مختلف تنفس، آواسازی و تولید نیاز دارد. یکی از روش‌های اندازه‌گیری تکالیف حرکتی دهان که در هر واحد زمان محاسبه می‌شود، دیادوکوکینتیک می‌باشد. اطلاعات مربوط به ‌سرعت دیادوکوکینتیک، در تعیین وضعیت فیزیولوژیک تولید گفتار مفید است و شاخصی جهت ارزیابی، تشخیص و درمان بیماران دچار نقایص نورولوژیک سیستم گفتار محسوب می‌شود. سلامت عمومی می‌تواند با تغییر سن، بر سرعت و صحت حرکات بدنی و دهانی تاثیر بگذارد. با توجه به این که داده‌هایی از این معیار در سالمندان فارسی زبان در دسترس نیست، مطالعه حاضر با هدف تعیین سرعت حرکات متناوب (alternating motion rate یا amr) و سرعت حرکات متوالی (sequential motion rate یا smr) در سالمندان 60 تا 80 ساله طبیعی شهر اصفهان انجام گرفت. مواد و روش‌ها: 42 شرکت‌ کننده توالی‌های /pa/، /ta/ و /ka/ را به مدت 5 ثانیه و تناوب هجایی /pataka/ را به فاصله یک دقیقه استراحت، سریع و درست تکرار نمودند. نمونه‌ها با استفاده از ضبط کننده دیجیتال ضبط گردید و سپس سرعت بر حسب هجا بر ثانیه مورد محاسبه قرار گرفت.یافته‌ها: میانگین سرعت تکرار هجاهای /pa/، /ta/ و /ka/ به ترتیب 4.06، 3.90 و 3.66 هجا بر ثانیه بود. روند کاهش سرعت از جایگاه قدام به خلف مشاهده شد. میانگین amr هجایی /pataka/ نیز 1.58 هجا بر ثانیه به دست آمد.نتیجه‎گیری: نتایج مطالعه حاضر در جهت جبران بخشی از کمبود اطلاعات طبیعی، نتایج توصیفی از سرعت دیادوکوکینتیک سالمندان فارسی زبان اصفهانی را ارایه نمود تا قضاوت بهتر و مطمئن‌تری از مقادیر غیر طبیعی بودن سرعت حرکات گفتاری سالمندان 60 تا 80 سال و اختلال حرکتی گفتار آن‌ها امکان‌پذیر شود. نتایج به دست آمده موید تفاوت‌های بین زبانی دیادوکوکینتیک، کندی سرعت در سالمندی و کاهش سرعت حرکت در خلف دهان می‌باشد.