ارتباط چشم ساکن و عملکرد حرکتی در کودکان اختلال هماهنگی رشدی

مقدمه:آخرین تثبیت بینایی قبل از آغاز حرکت را چشم ساکن گویند. تحقیقات نشان داده‌ است که چشم ساکن با سطح بالایی از خبرگی و عملکرد مرتبط است. بنابراین، هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی ارتباط چشم ساکن و عملکرد حرکتی کودکان مبتلا به اختلال هماهنگی رشدی بود. مواد و روش‌ها:در این مطالعه توصیفی همبستگی، 30 کودک 7 تا 14 ساله شهر اصفهان به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای انتخاب شدند. شرکت کنندگان در مطالعه حاضر تکلیف پرتاب کردن و دریافت کردن را 10 مرتبه انجام دادند. هنگام اجرای تکلیف مورد نظر، داده‌های چشم ساکن توسط دستگاه ردیابی چشم، ثبت گردید. به منظور تعیین نرمال بودن داده‌ها، از آزمون shapiro-wilk و برای تعیین ارتباط بین متغیرهای تحقیق از ضریب همبستگی pearson استفاده شد. یافته‌ها:بین عملکرد گرفتن با آغاز چشم ساکن ارتباط منفی معنی‌دار (p<0.001، 0/838 = r)، بین عملکرد گرفتن با پایان چشم ساکن (0/044=p ، 0/037 = r) و دوره چشم ساکن (p<0.0001، 0/849 = r) ارتباط مثبت معنی‌داری وجود داشت. نتیجه‎گیری:به طور کلی، متغیر چشم ساکن یکی از متغیرهای موثر و مرتبط با عملکرد حرکتی در کودکان دارای اختلال هماهنگی رشدی است.