مقایسه تاثیر هشت هفته برنامه تمرینی مقاومتی، تعادلی و ترکیبی (مقاومتی -تعادلی) بر تعادل، راه رفتن و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: مداخله پیش‌آزمون-پس‌آزمون

مقدمه:تمرین درمانی، یکی از روش‌‌های مکمل درمانی برای توان‌بخشی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (multiple sclerosis یا ms) محسوب می‌شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه تاثیر هشت هفته تمرینات تعادلی، مقاومتی و ترکیبی (تعادلی مقاومتی) بر تعادل، راه رفتن و کیفیت زندگی زنان مبتلا به ms بود. مواد و روش‌ها:تعداد 30 زن مبتلا به ms با میانگین سنی 4/1 ± 34/6 سال و با توجه به سطح ناتوانی، در سه گروه تمرینات تعادلی، مقاومتی و ترکیبی (تعادلی مقاومتی) قرار گرفتند. آزمون تعادلی berg (berg balance scale یا bbs)، آزمون مسافت 6 دقیقه راه رفتن، پرسش‌نامه کیفیت زندگی بیماران مبتلا به ms (54multiple sclerosis quality of life یا 54msqol) و شاخص وضعیت گسترش ناتوانی (expanded disability status scale یا edss) به ترتیب برای سنجش تعادل، راه رفتن، کیفیت زندگی و میزان ناتوانی شرکت کنندگان استفاده گردید. بیماران به مدت هشت هفته تمرینات مورد نظر را انجام دادند. آزمون‌های anova، tukey و paired t جهت تجزیه و تحلیل داده‌ها مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها:تمرینات تعادلی و مقاومتی منجر به بهبود نمرات تعادل شد و همچنین تمرینات مقاومتی و ترکیبی باعث بهبود راه رفتن گردید.  اما بر کیفیت زندگی بیماران تاثیر قابل ملاحظه ای نداشت.نتیجه‎گیری: به دلیل اثربخشی بیشتر تمرینات تعادلی و مقاومتی بر تعادل و تمرینات مقاومتی و ترکیبی بر راه رفتن استفاده از این تمرینات به عنوان روش مکمل توان‌بخشی، در بیماران مبتلا به ms ارجحیت دارد