مقایسه میزان بروز آسیب دیدگی بازیکنان فوتبالیست مرد جوان در چمن مصنوعی و طبیعی

مقدمه:به‌تازگی استفاده از چمن مصنوعی در بسیاری از مناطق جهان رایج شده است، اما در زمینه اثر چمن مصنوعی بر بروز آسیب‌های فوتبال، هنوز تردید وجود دارد و مطالعات نتایج متناقضی را گزارش نموده‌‌اند. بنابراین، هدف از انجام مطالعه حاضر، مقایسه بروز آسیب‌های بازیکنان جوان ایرانی در چمن طبیعی و مصنوعی بود. مواد و روش‌ها:35 تیم رده سنی جوانان فوتبال ایران (980 بازیکن) در این تحقیق شرکت کردند. تعداد ساعات فعالیت تیم‌ها، نوع چمن زمین به همراه آسیب‌های بازیکنان در طول مدت مطالعه به ‌صورت آینده‌نگر توسط مربیان و کادر پزشکی تیم‌ها در طول یک فصل ثبت شد. آسیب‌هایی ثبت گردید که در تمرین یا مسابقه رخ‌ داده بود و بازیکن آسیب ‌دیده قادر به شرکت در جلسه تمرینی یا مسابقه روز بعد تیم نبود. از کادر پزشکی و مربیان تیم‌های هر دو گروه شاهد و مداخله درخواست گردید تا آسیب‌های بازیکنان را در فرم مربوط ثبت نمایند. یافته‌ها:طی 7 ماه مطالعه، در مجموع 26 هزار ساعت فعالیت و 118 آسیب ثبت گردید. نتایج آزمون poisson نشان داد که بازیکنان روی زمین چمن طبیعی (4/04 آسیب در هر هزار ساعت)، به ‌طور معنی‌داری کمتر از چمن مصنوعی (7/64 آسیب در هر هزار ساعت) آسیب ‌دیدند (p<0/05). همچنین، آسیب‌های زانو و مچ پا در چمن مصنوعی بیشتر از چمن طبیعی مشاهده شد (p<0/05). میزان بروز آسیب‌های استفاده بیش از حد در چمن مصنوعی حدود دو برابر چمن طبیعی بود (p<0/05). نتیجه‎گیری:با توجه به نتایج مطالعه حاضر، پیشنهاد می‌گردد مربیان و بازیکنان فوتبال جوان به بروز بیشتر آسیب‌ها در زمین‌های چمن مصنوعی توجه بیشتری نمایند و تدابیر لازم در جهت پیشگیری از آسیب‌ها در چمن مصنوعی اندیشیده شود.