روش‎های انطباق و اصلاح اختلال پردازش حس‎های نزدیک درکودکان

زمینه: توانایی‎های پردازش حسی، پیش‎نیاز پاسخ‎دهی اثر‎بخش به موقعیت‎ها، تسهیل یادگیری، رفتار اجتماعی و کارکردهای روزمره شخص هستند، بنابر این اختلال در پردازش حسی می‎تواند زندگی روزانه فرد را تحت تاثیر قرار دهد. هدف پژوهش حاضر ارایه برخی شیوه‎های انطباق محیطی با ویژگی‎های کودکان دارای اختلال پردازش حسی و نیز روش های اصلاح این اختلال بود. روش: این پژوهش از نوع مروری بود. یافته‎ها: درمان اختلال های پردازش حسی در سه بخش عمده؛ اختلال تعدیل حسی، اختلال تمیز و افتراق حسی و اختلال حرکتی مبتنی بر حواس انجام می‎گیرد اما با توجه به نظریه یکپارچگی حسی، برخی برنامه‎های درمانی برمبنای هفت حس، در دو دسته حس‎های نزدیک (تعادل، عمقی و لامسه) و حس‎های دور ( بینایی، شنوایی، بویایی و چشایی) پی‎ریزی می‎شوند. نتیجه‎گیری: با توجه به اینکه حس‎های نزدیک به شکل ناآگاهانه اطلاعات حسی مهمی را برای ایجاد، حفظ و بازیابی وضعیت و هماهنگی بدن به دست می‎دهند، پژوهش‎ها، اثربخشی راهبردهای انطباق و اصلاح اختلال پردازش حس‎های نزدیک را توضیح داده‎اند.