فراتحلیل اثربخشی درمان های روان شناختی بر میزان نشانه های اختلال سلوک

زمینه: در سال‌های اخیر، روان شناسان و روان‌پزشکان در زمینه اختلال سلوک به دنبال ارزیابی و کارایی مداخله های روان شناختی بوده اند. در این خصوص، فراتحلیل با یکپارچه کردن نتایج حاصل از انجام پژوهش های مختلف، میزان اندازه اثر روش های درمان را مشخص می کند. هدف از پژوهش حاضر نیز ارزیابی میزان اثرگذاری مداخله های روان‌شناختی بر کاهش نشانه های اختلال سلوک با استفاده از الگوی پژوهشی فراتحلیل است. روش: به این منظور از فراتحلیل به عنوان یک فن آماری جهت تعیین، جمع‌آوری، ترکیب و خلاصه کردن یافته‌های پژوهشی مرتبط با درمان‌های موثر بر اختلال سلوک استفاده شد. جامعه آماری پژوهش شامل پژوهش‌های انجام شده در ایران در حوزه درمان‌های موثر بر اختلال سلوک است و نمونه آماری شامل پژوهش های انجام شده در این حوزه در داخل ایران است. به این منظور 13 پژوهش که از لحاظ روش‌شناختی مورد قبول بود، انتخاب و فراتحلیل روی آن‌ها انجام گرفت. ابزار پژوهش چک لیست فراتحلیل بود.  یافته ها: نتایج نشان داد میزان اندازه اثر درمان‌های روان‌شناختی بر کاهش نشانه‌های اختلال سلوک (p<0/001) برابر با 94/0 است که معادل 51/5 =d است و بر اساس جدول تفسیر کوهن به معنی اندازه اثر بزرگ یا بالا است.نتیجه گیری: بنابراین می‌توان گفت بر اساس نتایج این فراتحلیل درمان های روان‌شناختی بر کاهش و درمان نشانه‌های اختلال سلوک در کودکان و نوجوانان تاثیر بالایی داشته است.