مقایسه عزت نفس و شادکامی در دانش آموزان ناشنوای مدارس تلفیقی و استثنایی

کودکان ناشنوا مشکلات سازگاری زیادی در مقایسه با سایر کودکاناستثنایی دارند، با توجه به این موضوع هدف این پژوهش، مقایسه عزت نفس و شادکامی دردانش آموزان ناشنوای مدارس تلفیقی و ویژه بــود. روش این پژوهش علّی- مقایسه­ایاست. جامعه آماری این پژوهش را تمامی دانش­آموزان ناشنوای مقطع راهنمایی مدارستلفیقی و ویژه (استثنایی) شهر تبریز در سال 92-91 تشکیل دادند. تعداد 25 دانش آموزناشنوای مدارس تلفیقی و 25 دانش­آمـــوز ناشنوای مدارس ویژه که به روش نمونـه گیریتصـــادفی ساده انتخاب شده بودند، در محل تحصیل و به صورت انفرادی به پرسش­نامههای عزت نفس کوپر اسمیت و شـــادکامیآکسفورد پاسخ دادند، برای تحلیل داده ها نیز از آزمون تحلیل واریانس چند متغیریاستفاده شد. نتایج نشان داد که در متغیر عزت نفس، بین دانش آموزان ناشنوای مدارستلفیقی و ویژه تفاوت معناداری وجود ندارد. اما در متغیر شادکامی بین دانش­آموزانناشنوای مدارس تلفیقی و ویژه تفــاوت معناداری مشاهده شد، به این صورت که میانگیننمرات شادکامی دانش­آموزان ویژه (استثنایی) بیشتر از دانش­آموزان تلفیقی بود. ایننتایج اثر پذیری شادکامی دانش­آموزان ناشنوا از وضعیت و حالت مدارس را آشکار کردهو می­تواند تلویحاتی برای برنامه­ریزی های مناسب برای آموزش و پرورش استثناییداشته باشد.