ماهیت و طبقه‌بندی اختلالات خواندن (نقدی بر پیشنهادات (Dsm- 5) برای این اختلال)

این مقاله دانش و آگاهی‌های موجود در مورد اختلالات خواندن در کودکان را مرور کرده و آن را با پیشنهادات موجود در طبقه‌بندی آنها در dsm- 5 ارتباط می‌دهد. عموما دو شکل مختلف از اختلالات خواندن در کودکان که ناشی از مشکلات زبانی هستند، وجود دارد. نارساخوانی (همانطور که در (dsm- 5) تعریف شده است) یا مشکل رمزگشایی که مربوط به کودکانی است که در تسلط بر ایجاد رابطه بین الگوی هجی کردن حروف و تلفظ کلمات دارای مشکل هستند. به طور مشخص این کودکان با صدای بلند و آهسته و در عین حال غلط می‌خوانند و مشکلات بیشتری نیز در هجی کردن را تجربه می‌کنند. نارساخوانی ظاهرا از ضعف در مهارت‌های واج‌شناختی (صداهای گفتاری) بوجود می‌آید و با تدریس آوایی نظام مند در ترکیب با آموزش آگاهی واج‌شناختی قابل بهبود است. شکل اصلی دیگر از مشکلات خواندن، اختلال درک خواندن است. این کودکان با صدای بلند و در عین حال درست و روان می‌خوانند اما مشکلاتی در فهم آنچه خوانده‌اند، دارند. به نظر می‌رسد اختلال درک خواندن ناشی از ضعف در گستره مهارت‌های زبان شفاهی شامل دانش واژه شناسی ضعیف، مهارت‌های دستوری ضعیف و مشکلاتی در ادراک زبان شفاهی باشد. در این مقاله پیشنهاد می‌شود که حذف آسیب درک خواندن از (dsm- 5) یک مشکل جدی است که باید پیگیری و اصلاح شود. هر دو نوع نارساخوانی و اختلال درک خواندن اساسا هم بعد هستند و ارتباط زیادی با دیگر اختلالات زبانی دارند. در این مقاله بحث می شود که شناخت ارتباط بین اختلالات خواندن و زبانی الزام مهمی برای ارزیابی و درمان است و اشاره می‌شود که درجه بالای هم‌بودی بین اختلالات خواندن و دیگر اختلالات به ظاهر مجزا (مانند اختلال نقص توجه ، بیش‌فعالی و اختلالات حرکتی ) چالش‌های مهمی برای درک این اختلالات بوجود می‌آورد.