اثربخشی آموزش برنامه درسی مهارت‌های اجتماعی والکر به شیوه شناختی ـ رفتاری بر افزایش مهارت‌های اجتماعی دانش‌آموزان پرخاشگر

زمینه: با توجه به این­کهیکی از مشکلات جدی دانش­آموزان مبتلا به رفتارهای پرخاشگرانه، نارسائی در زمینهمهارت­ های اجتماعی است؛ پژوهش حاضر با هدف بررسیاثربخشی آموزش برنامه درسی مهارت­ های موثر کودکان والکر (1983) با شیوه شناختی ­ـ­رفتاری بر افزایش مهارت­های اجتماعی دانش­آموزان پرخاشگر انجامشد.روش: روش پژوهش حاضر آزمایشی و طرح به کار رفته در اینپژوهش، طرح پیش­ آزمون­ -­ پس ­آزمون با گروه گواه و همچنین مرحله پیگیری دوماههاست. جامعه آماری پژوهش را تمامی دانش­آموزان دختر پایه پنجم و ششم ابتدایی مبتلابه پرخاشگری شهر لنگرود در سال تحصیلی 92-1391 تشکیل می­ دادند که تعداد 30 نفر ازآنها با روش نمونه­ گیری خوشه ­ای چندمرحله­ ای تصادفی انتخاب و به شیوه تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. از سیاهه رفتاری کودک و مقیاس مهارت­ های اجتماعیماتسون استفاده شد.برنامه آموزش مهارت­ هایموثر کودکان والکر در طی 17 جلسه به مدت دو ماه برای افراد گروهآزمایش ارائه گردید. جهت تحلیل داده­ های جمع­ آوری شده از آزمون تحلیل کوواریانساندازه­گیری مکرراستفاده شد. یافته ها: تحلیلداده­ های این پژوهش نشان داد که در مرحله پس ­آزمون و پیگیری، بین دو گروه آزمایش وگواه، در میزان نشانه­ های مهارت­ های اجتماعی تفاوت معنادار وجود دارد.نتیجه گیری:  بنابراین برنامه درسی مهارت­ های اجتماعی والکربه عنوان یک برنامه مداخله اولیه موثر برای دانش ­آموزان در معرض خطر رفتارهایپرخاشگرانه معرفی می­ گردد.