ارتقای فرهنگ مدرسه، بنیانی برای اصلاح مدرسه

مدرسه نه تنها یک سازمان آموزشی بلکه در درجه اول یک جامعه کوچک است . وجه اشتراک سازمان و جامعه وجود کنش های اجتماعی در هر دو و وجه افتراق آنها، میزان اهمیتی است که به کنشگران داده می شود . پژوهشگران آموزشی برای شناخت و اندازه گیری فضای حاصل از تعاملات اجتماعی انجام شده در مدرسه با الهام از علم مدیریت ، از (مقیاس جو مدرسه )استفاده می کنند . در این مقیاس نکته مهم بررسی تعاملات کنشگران اصلی -یعنی معلمان ، مدیر و کارکنان مدرسه - در سازمان آموزشی است . استفاده از مقیاس جو مدرسه و نسخه های تجدید نظر شده آن نزدیک به چهل سال در تحقیقات آموزشی در آمریکا، کشورهای اروپایی و در دهه اخیر در کشور ما برای اندازه گیری فضای عمومی ناشی از ارتباطات درون مدرسه ، سابقه دارد . نزدیک به ده سال است که پژوهشگران آموزشی با الهام از علوم اجتماعی و مردم شناسی از (مقیاس فرهنگ مدرسه )برای اندازه گیری فضای عمومی ناشی از ارتباطات انسانی در مدرسه استفاده می کنند . کاربرد این مقیاس با ایده مدرسه جامعهای گره خورده است . در این مقیاس ، به دانش آموزان به عنوان عنصر اصلی مدرسه اهمیت بیش تری داده می شود .نویسنده این مقاله ، ضمن معرفی مقیاس فرهنگ مدرسه ، به مقایسه نتایج دو پژوهش که یکی در آمریکا و دیگری در ایران انجام پذیرفته و در هر دو از مقیاس فرهنگ مدرسه استفاده شده است ، می پردازد . پیشنهاد او به کارگیری این مقیاس در مدارس متوسطه کشور برای شناخت فرهنگ هر مدرسه و استفاده از اطلاعات به دست آمده برای اصلاح مدارس است .