اولویت بندی راهکارهای توسعه مشارکت فرابخشی در ورزش دانش آموزی با استفاده از مدل تفسیری – ساختاری

پژوهش حاضر با هدف اولویت ‌بندی راهکارهای توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش ‌آموزی با استفاده از روشهای کیفی دلفی و غربالگری فازی و روش کمی مدل سازی تفسیری- ساختاری انجام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده ‌ها توصیفی از نوع پیمایشی است. برای انجام دادن پژوهش ابتدا با روش کیفی دلفی 23 راهکار توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش ‌آموزی از طریق تحلیل محتوای ادبیات موجود و 15 مصاحبۀ انجام ‌شده با خبرگان استخراج شد و با به ‌کارگیری روش غربالگری فازی 22 راهکار مورد تایید خبرگان استخراج شد. پس از آن با روش کمی مدل ‌سازی تفسیری- ساختاری روابط میان راهکارهای توسعه مشارکت تعیین و به ‌صورت یکپارچه تحلیل شده است. در نهایت به منظور خوشه بندی راهکارها از روش  micmac استفاده شده و نتایج نشان داده است که سه راهکار «فراهم کردن زیرساختهای قانونی مشارکت در سه سطح کلان، سازمانی و محلی»، «تعریف و تفهیم مشارکت در سطح کلان به منظور ایجاد شرایط تسهیل ‌کننده، تشویقی و حمایتی» و «ایجاد معاونت تربیت بدنی در ساختار ادارات آموزش و پرورش» از تاثیرگذارترین راهکارهای توسعه مشارکتهای فرابخشی در ورزش دانش ‌آموزی به شمار می ‌آیند. بنابراین توسعه مطلوب مشارکت فرابخشی در ورزش دانش آموزی مستلزم فراهم کردن این سه دسته زیرساخت است که با درگیرشدن همه گروهها امکان ‌پذیر است. 

prioritizing ways to develop trans-sectional cooperation in student sports using interpretive structural modeling

the present research has aimed to prioritize ways to develop trans-sectional participations in student sports using the delphi method, fuzzy screening, and interpretative structural modeling. this research has taken an applied approach regarding the objective, while in regard to data collection, a descriptive approach of the survey kind has been used. to carry out the research, 23 approaches for the development of trans-sectional participations in student sports were extracted by means of the qualitative delphi method and by using the existing literature as well as 15 interviews made with authorities.  using fuzzy screening, 22 approaches approved of by authorities were extracted. then, using interpretive structural modeling, the correlations between the approaches for the development of participation were determined and analyzed in an integrated fashion. eventually, micmac analysis was used in order to cluster the approaches, the results of which pointed out that the three approaches which prove to be the most influential one when it comes to developing trans-sectional participations in student sports are: providing formal infrastructures for participation at macro, organizational and local levels, defining and clarifying macro-level participation in order to create conditions for encouragement, facilitation and support, and setting up a physical education deputy in the structure of offices in charge of education. therefore, the favorable trans-sectional participations in student sports requires all of the above-mentioned infrastructures to be provided, which is possible if all groups get involved.