مدل یابی پیش ینی رفتار خوردن بر اساس اضطراب با میانجیگری عزت نفس در دختران نوجوان

پژوهش حاضر با هدف مدل یابی پیش بینی رفتار خوردن بر اساس اضطراب با میانجیگری عزت نفس در دختران نوجوان انجام شده و از نوع پژوهشهای بنیادی- کاربردی است. جامعه آماری این پژوهش شامل همۀ دانش‌ آموزان دختر دوره متوسطه دوم شهر تهران در سال تحصیلی 99-1398 بود که از میان آنها تعداد 461 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش از روش نمونه گیری خوشه‌ ای استفاده شده است. به منظور گردآوری داده‌ ها از پرسشنامه‌ های عزت نفس کوپراسمیت (1967)، رفتار خوردن داچ (1986) و اضطرب اسپیلبرگ (1983)استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش و ارائه مدل پژوهش از نرم‌افزار لیزرل با روش مدل یابی معادلات ساختاری استفاده شده است. یافته های این پژوهش نشان داد که اضطراب به طور مستقیم(0/48=β) و غیرمستقیم(0/36=β) بر عزت‌ نفس و به‌ طور مستقیم(0/41=β) بر کاهش رفتار خوردن ناسالم در دانش آموزان تاثیر می گذارد. بررسی معناداری مدل پژوهش با استفاده از شاخصهای برازش خروجی لیزرل نشان داد که میزان شاخصها بالاتر از 0/9 است که مدل را تایید می‌ کند(0/05 > p  ؛ 3 ≤ t). با توجه به نتایج به دست آمده، می توان گفت، عزت نفس نقشی واسطه‌ ای میان رابطۀ اضطراب با رفتار خوردن ناسالم دارد، به‌ طوری که با افزایش اضطراب، میزان عزت نفس در ابعاد مختلف کاهش و در نتیجه رفتار خوردن ناسالم افزایش می یابد.

finding a model to predict anxiety-based eating behaviors with self-esteem interventions in adolescent girls

the present research, which is of the basic-applied kind, has aimed to find a model for predicting anxiety-based eating behaviors with self-esteem interventions in adolescent girls. the statistical population consisted of all female senior high school students in the city of tehran during the school year 2019-2020, 461 of whom were selected as the sample. clustered sampling was used as the sampling method. the coopersmith self-esteem inventory (1967), the dutch eating behavior questionnaire (debq) (1986) and spielberger’s state-trait anxiety inventory (1983) were used for data collection. to analyze the data obtained and present the research model, spss software along with structural equation modeling have been used. the findings of the research show anxiety to be directly (β= 0.48) and indirectly (β= 0.36) influential upon self-esteem and directly (β = 0.41) influential upon the reduction of unhealthy eating behavior in students. studying the significance of the research model using the fit indices from the lisrel output indicated indices higher than 0.9, thus confirming the model (t≥3; p<0.05). based on the results obtained, it can be concluded that self-esteem plays an intermediary role in the correlation between anxiety and unhealthy eating behavior; higher anxiety leads to reduced self-esteem in a variety of levels and, as a consequence, unhealthy eating behavior.