آسیب‌شناسی مدارس ابتدایی هوشمند شهر قم براساس مدل سیستم فنی- اجتماعی

اهمیت آموزش و پرورش در شکل‌گیری آینده جامعه، ضرورت آسیب‌شناسی مستمر مدارس به ویژه مدارس نوظهور هوشمند را ایجاب می‌کند. هدف این پژوهش آسیب‌شناسی مدارس ابتدایی هوشمند دخترانه شهر قم براساس مدل سیستم فنی - اجتماعی است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر روش گردآوری داده‌ها توصیفی و از نوع پیمایشی است. جامعه آماری این پژوهش 210 آموزگار مدارس ابتدایی هوشمند دخترانه شهر قم است. حجم نمونه براساس جدول مورگان 132 نفر به‌ دست آمده، سپس با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای تعداد آموزگاران هر ناحیه تعیین شده است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته است. برای روایی پرسشنامه از شاخص نسبت روایی محتوایی، آزمون واریانس متوسط استخراج شده و تحلیل عاملی تاییدی(با استفاده از amos نسخه 22) و برای پایایی آن از آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی استفاده شده‌است. میزان آلفای کرونباخ 0/982 به دست آمده است. تجزیه و تحلیل داده‌ها با آزمونهای تی تک‌ نمونه و تی زوجی با استفاده از spss نسخه 16 انجام شده‌است. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که از دیدگاه آموزگاران، وضعیت این مدارس در مولفه‌های فنی و ساختار کمتر از پنج (متوسط) و در مولفه‌های مدیریت، فرهنگ و اهداف در حد متوسط است و در هر پنج مولفه دچار آسیب هستند. از دیدگاه آموزگاران میان وضعیت موجود این مدارس و وضعیت مطلوب، فاصله معنادار وجود دارد و میانگین وضع موجود از میانگین وضع مطلوب کمتر است. افزایش ابزارهای فاوا، روزآمدسازی مستمر آنها، افزایش آگاهی معلمان و والدین درباره مزایا و اهمیت توسعه مدارس هوشمند و افزایش توانمندی معلمان و مدیران در بهره‌برداری موثر از فاوا در مدارس توصیه می‌شود.