بررسی عوامل مؤثر در نابرابری های آموزشی در دوره آموزش عمومی به منظور ارایه مدلی نظری برای آموزش دختران

دست یابی به فرصت های عادلانه آموزشی برای همه - صرف نظر از تفاوت های جنسی، منطقه ای، مذهبی، نژادی و ... - یکی از مباحث مهمی است که ذهن سیاست گذاران و برنامه ریزان آموزشی را به خود معطوف کرده است. مرور پیشینه تحقیقات انجام شده در زمینه نابرابری های آموزشی در ایران حاکی از این است که فرصت های آموزشی در مناطق مختلف کشور به طور یکسان توزیع نمی شود. محور اصلی مقاله حاضر، بررسی موضوع نابرابری های آموزشی و شناسایی عوامل موثر در ایجاد این نابرابری ها است. جامعه آماری این تحقیق شامل دانش آموزان پایه های پنجم ابتدایی و راهنمایی در سال تحصیلی 80-79 بوده و نمونه تحقیق در برگیرنده 300 نفر از دانش آموزان شش استان کشور ( کهکیلویه و بویراحمد، فارس، کردستان، اصفهان، ایلام و سیستان و بلوچستان) است. برخی از نتایج این مطالعه به شرح زیر است: 1- در دوره ابتدایی، نابرابری در زمینه دست یابی به فرصت های آموزشی برای دختران بیش از پسران است. 2- در دوره آموزش عمومی، بین دختران و پسران در زمینه دست یابی برابر به فرصت های آموزشی و نوع منطقه ( میزان محرومیت استان) تفاوت وجود دارد. این تفاوت با محرومیت بیش تر دختران در مناطق محروم بر اساس شاخص توسعه انسانی همراه است.