بررسی ارتباط بین عوامل شخصیتی و پیشرفت تحصیلی ریاضیات در دانش آموزان سال اول دبیرستان (عمومی)

مقاله ای که پیش رو دارید ، می کوشد به این سوال پاسخ دهد که چرا از میان دانش آموزانی که در شرایط مساوی زندگی می کنند و از نظر در اختیار داشتن عوامل پیشرفت تحصیلی تفاوت ندارند ، بعضی به افت تحصیلی دچار می شوند . پژوهش های انجام شده نشان می دهد که عوامل شخصیتی همواره در پیشرفت و عدم پیشرفت تحصیلی نقش عمده ای دارند . نویسنده ی این مقاله کوشیده است با بررسی ارتباط سه متغیر مهم شخصیتی - یعنی عزت نفس ، خود باوری و موضع کنترل - و تجزیه و تحلیل آنها نقش این سه متغیر را در پیشرفت تحصیلی ریاضیات نشان بدهد . او برای این منظور سه فرضیه را به شرح زیر تدارک دیده است : 1- عزت نفس دانش آموزانی که در ریاضیات نمره بالایی دارند ، بیش تر از عزت نفس دانش آموزانی است که از این امتیاز محروم اند . 2- خودباوری دانش آموزانی که در ریاضیات نمره بالایی دارند ، مثبت تر از خودباوری دانش آموزانی است که دراین درس نمره ی کم تری دارند . 3- موضع کنترل دانش آموزانی که در ریاضیات نمره بالایی دارند ، در مقایسه با موضع کنترل ‌دانش آموزانی که در این درس نمره ی پایین تری دارند ، بیشتر درونی است . پس از آن ، به منظور آزمون فرضیه های یاد شده دو گروه 75نفری را که یکی در ریاضیات نمره ی بالای هفده و دیگری در این درس نمره پایین تر از ده داشته اند ، انتخاب می کند و بعد از اجرای پرسشنامه ی عزت نفس کوپر اسمیت ( cooper smith) و خودباوری بک ( beck) و موضع کنترل راتر ( rotter) اطلاعات جمع آوری شده را مورد پردازش آماری قرار می دهد . نتایج حاصل از این پژوهش نشان داده است که دانش اموزانی که در ریاضیات نمره ی بالایی دارند ، از عزت نفس بالاتر ، خود باوری مثبت تر و موضع کنترل دورنی تر برخوردارند. نویسنده در این مقاله با ارائه دلایل و شواهد مستند ، برخورداری از موضع کنترل درونی ، عزت نفس قوی و خودباوری مثبت را از عوامل بسیار مهم در تکوین و شکوفایی استعدادها و خلاقیت های دانش آموزان بر می شمرد و توصیه های کاربردی را برای دانش آموزان ، معلمان و والدین آنها ارائه میکند . این مقاله را آقای مرتضی ترخان عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور رامسر تهیه کرده و دراختیار فصلنامه قرار داده است که به این وسیله از ایشان قدردانی می شود .