تحلیل رفتار شالیکاران عضو تعاونی های تولید روستایی شهرستان ساری در زمینه کشاورزی پایدار

هدف تحقیق حاضر تحلیل رفتار شالیکاران عضو تعاونی‌های تولید روستایی در زمینه کشاورزی پایدار بود. جامعه آماری تحقیق را کلیه شالیکاران عضو تعاونی‌های تولید روستایی شهرستان ساری تشکیل دادند (4160 =n) که از میان آنها، 162 نفر با استفاده از فرمول کوکران به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند (162=n). ابزار تحقیق، پرسش‎نامه‌ای بود که روایی آن با کسب نظر استادان و متخصصان فن و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (بین 83/0 تا 93/0) تایید شد. نتایج تحقیق نشان داد که دانش و نگرش و مهارت اغلب شالیکاران در زمینه کشاورزی پایدار در سطح متوسطی جای دارد. همچنین نتایج ارزیابی کلی رفتار شالیکاران و عملکرد آنها در زمینه کشاورزی پایدار در سطح قابل قبولی قرار دارد. نتایج آزمون تجزیه و تحلیل واریانس به‌منظور مقایسه میانگین عملکرد شالیکاران در زمینه کشاورزی پایدار بر اساس سابقه عضویت در تعاونی‌ها نشان داد که اعضای با سابقه بیشتر، عملکرد بهترو مثبت‌تری در زمینه اجرای کشاورزی پایدار دارند.