مقایسه تاثیر دو روش تجسم هدایت شده و آرام سازی پیشرونده عضلانی بر کیفیت زندگی بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: جراحی بای پس عروق کرونر یکی از درمان های رایج بیماری عروق کرونر میباشد. شواهد نشان دهنده این نکته است که تکنیکهای تن آرامی میتواند باعث بهبود برآیندهای روانشناختی در بیماران مبتلا به بیماریهای قلبی شوند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه تاثیر آرامسازی پیشرونده عضلانی و تجسم هدایت شده بر کیفیت زندگی بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر میباشد.روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده 49 بیمار کاندید جراحی بای پس عروق کرونر بستری در مرکز آموزشی و درمانی آیت الله موسوی وابسته به دانشگاه علوم پزشکی زنجان (zums) با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس وارد مطالعه شدند؛ سپس نمونهها به روش تخصیص تصادفی در دو گروه تجسم هدایت شده (27 = n) وآرامسازی پیشرونده عضلانی (22 = n) قرار گرفتند. قبل از جراحی بای پس عروق کرونر پرسشنامه کیفیت زندگی مک نیو توسط نمونه های پژوهش در گروه های مورد مطالعه تکمیل گردید. مجدداً 2 ماه پس از آموزش و انجام تکنیکهای تن آرامی توسط نمونه های پژوهش، کیفیت زندگی نمونه ها مورد ارزیابی مجدد قرار گرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار 17.spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته ها: طبق یافته ها در هر گروه افزایش معناداری در کیفیت زندگی بعد از مداخله نسبت به قبل از مداخله مشاهده شد (05/0 > p). اما نتایج آزمونهای آماری اختلاف معنا داری در کیفیت زندگی بین دو گروه بعد از مداخله نشان نداد (8/0 = p).نتیجه گیری: به نظر میرسد هر دو تکنیک تجسم هدایت شده و آرامسازی پیشرونده عضلانی به عنوان تکنیکهای تن آرامی میتوانند در بهبود کیفیت زندگی بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر موثر باشند؛ و میتوان از این تکنیکها در برنامه ریزی ترخیص بیماران تحت جراحی بای پس عروق کرونر استفاده نمود.