پذیرش درمان و عوامل موثر بر آن در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

مقدمه: در سال‌های اخیر شیوع نارسایی قلب و میزان بستری در بیمارستان به دلیل تشدید نشانه‌های بیماری افزایش یافته است. ارتقای پذیرش رژیم درمانی رویکردی موثر در جهت پیشگیری از نارسایی قلب و افزایش بقای بیماران است. این مطالعه با هدف بررسی پذیرش درمان و عوامل مرتبط با آن شامل باور بهداشتی و آگاهی در بیماران مبتلا به نارسایی قلب انجام گرفته است.روش: یک طرح توصیفی- همبستگی طراحی گردید و 300 بیمار مبتلا به نارسایی مزمن قلبی پرسشنامه‌ها را تکمیل کردند. پرسشنامه‌ها شامل 4 بخش متغیرهای دموگرافیک و بالینی، «پرسشنامه اصلاح شده پذیرش درمان نارسایی قلب»، «مقیاس آگاهی نارسایی قلب» و «مقیاس باور نارسایی قلب» بود. اطلاعات جمع‌آوری شده با آمار توصیفی و استنباطی (کای‌دو، ضریب همبستگی پیرسون، تی‌مستقل، آنووا و رگرسیون لجستیک) در نرم افزار spss v.12 تجزیه و تحلیل گردید.یافته‌ها: اکثریت نمونه‌های پژوهش (7/77%) دارای عدم پذیرش از رژیم درمانی بوده و همچنین اکثریت (8/88%) نیز آگاهی کمی از نارسایی قلب داشتند. نتایج حاکی از آن بود که میان پذیرش رژیم درمانی و تحصیلات (00/0=p)، شغل (001/0p < )، کسر تخلیه بطن چپ (00/0=p)، کلاس بیماری (00/0=p)، آگاهی (01/0p < ) و باورهای بیماران (01/0p < ) ارتباط معنادار وجود دارد.نتیجه‌گیری: در این مطالعه پذیرش در حیطه‌های رژیم دارویی، محدودیت سدیم و قرار ملاقات با پزشک بالا بود. اکثریت بیماران آگاهی کمی درباره بیماری خود و رژیم نارسایی قلب داشتند. تاکید بر استراتژی‌های خودمراقبتی (مثل توزین روزانه) و توضیح به بیمار درباره چگونگی واکنش به افزایش وزن و توجه به خودکنترلی (مثل پذیرش یک رژیم دیورتیک قابل انعطاف) در جهت پیشگیری از تشدید نشانه‌های نارسایی قلب از اهمیت به سزایی برخوردار است. مداخلات نیز باید در راستای مشکلات تجربه شده توسط بیماران، طراحی شوند.