مقایسه دو روش ساکشن لوله تراشه با فشار منفی 100 و منفی 200 میلی‌متر جیوه

مقدمه: ساکشن لوله تراشه یکی از اقدامات مهم پرستاری جهت بهبود اکسیژن‌رسانی در بیماران دارای لوله تراشه می‌باشد. میزان فشار منفی جهت ساکشن لوله تراشه یکی از موارد بحث برانگیز می‌باشد. این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ساکشن لوله تراشه با فشار منفی100 و منفی200 میلی‌متر جیوه بر شاخص‌های فیزیولوژیک بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه انجام شد.روش: در این مطالعه کارآزمایی بالینی، 60 بیمار بستری در بخش‌های مراقبت ویژه بیمارستان الزهرا اصفهان که تحت تهویه مکانیکی بودند با روش نمونه‌گیری آسان (در دسترس) انتخاب شدند. سپس نمونه‌ها به صورت تصادفی به دو گروه (ساکشن با فشار منفی 100 و منفی 200 میلی‌متر جیوه) تخصیص داده شدند. میزان اشباع اکسیژن خون شریانی، تعداد ضربان قلب و متوسط فشارخون شریانی بیماران در مراحل بلافاصله قبل، حین، 5 و20 دقیقه بعد از هر دو نوع ساکشن اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های آماری آنالیز واریانس با تکرار مشاهدات، کای‌اسکویر و تی‌مستقل تجزیه و تحلیل شدند.یافته‌ها: نتایج این مطالعه نشان داد که در هر دو گروه پس از انجام ساکشن میزان اشباع اکسیژن خون شریانی به طور معناداری کاهش و تعداد ضربان قلب و متوسط فشارخون شریانی به طور معناداری افزایش یافته بود (05/0 > p). البته این تغییرات بین دو گروه معنادار نبود (05/0 < p).نتیجه‌گیری: هر دو روش ساکشن لوله تراشه با فشار منفی 100 و منفی 200 میلی‌متر جیوه به صورت مشابه بر میزان اشباع اکسیژن خون شریانی، تعداد ضربان قلب و متوسط فشارخون شریانی تاثیر دارند. بنابراین پرستاران می‌توانند ساکشن لوله تراشه را با هر یک از این روش‌ها انجام دهند. از آنجایی که هر دو روش بر شاخص‌های فیزیولوژیک بیماران موثر هستند، پرستاران باید این شاخص‌ها را قبل و بعد از ساکشن لوله تراشه اندازه‌گیری نمایند.