بررسی نگرش و انگیزه دانشجویان پرستاری نسبت به اشتغال در بخش‌های سرطان در ایران

مقدمه: یکی از اهداف اصلی برنامه آموزش پرستاری کارشناسی، آماده کردن دانشجویان پرستاری برای اشتغال در بخش‌های مختلف مراقبت بهداشتی و درمانی است در حالی که دانشجویان پرستاری نگرش‌ها و تمایلات متفاوتی نسبت به کار در برخی بخش‌های تخصصی از جمله بخش سرطان را پس از فارغ‌التحصیلی دارا هستند و شاید به همین دلیل اشتغال در بخش‌هایی مانند سرطان با اقبال کمتری روبه‌رو شده است. این مطالعه با هدف بررسی نگرش و انگیزه دانشجویان پرستاری نسبت به اشتغال در بخش‌های سرطان در ایران انجام شده است.روش: در این پژوهش توصیفی- مقطعی که در سال 1389 برروی 469 دانشجوی پرستاری مقطع لیسانس دانشگاه‌های علوم پزشکی شهر تهران که در سال سوم و چهارم تحصیل بودند انجام گردید. با توجه به این که n نمونه از جامعه بیشتر بود، کل جامعه به صورت سرشماری مورد بررسی قرار گرفت. ابزار جمع‌آوری اطلاعات پرسشنامه بود که روایی آن به وسیله روایی محتوی از دیدگاه متخصصان تحقیق در پرستاری و پایایی آن از طریق محاسبه آلفا کرونباخ (81%) صورت گرفته و داده‌ها به وسیله نرم‌افزار spss و با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته‌ها: دانشجویان سال چهارم در مورد بخش‌های عواطف و احساسات، رفتار، نمره کل نگرش و پرسشنامه انگیزش نمره بالاتری نسبت به سایر دانشجویان کسب کردند، آزمون تی‌مستقل نیز تفاوت معناداری را بین دو گروه نشان داد (05/0p < ). دانشجویانی که واحد تیوری را نگذرانده بودند در مورد بخش رفتار، نگرش و عوامل انگیزشی نمره بالاتری را کسب کردند که با استفاده از آزمون تی‌مستقل تفاوت آماری معناداری مشاهده شد (05/0p < ).نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که دانشجویان پرستاری نگرش مثبتی نسبت به کار در بخش‌های سرطان نداشتند و میانگین نمره کل نگرش و تمام اجزای آن نسبت به کار در بخش‌های سرطان کم بود. بیشترین رتبه در بین عوامل انگیزشی، غیرقابل استفاده بودن آموزش‌های تیوری در این بخش‌ها و کمترین رتبه مربوط به نامتناسب بودن محتوای درس نظری سرطان با نیازهای واقعی در بخش سرطان بود.