خودبالندگی: تجربه زیسته افراد مبتلا به دیابت نوع یک از خودمهرورزی

مقدمه: افراد مبتلا به دیابت با مشکلات عاطفی و روانی متعددی روبرو هستند که توانایی خودمراقبتی آنان را تحت تاثیر قرار داده و لزوم بگارگیری راهکارهایی برای مقابله با چالشهای روحی و روانی این افراد را مطرح می‌سازد. لذا مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب زیسته افراد مبتلا به دیابت نوع 1 از خودمهرورزی انجام شد.روش‌ها: مطالعه حاضر ﺑﺎ روﻳﻜﺮد پدیدار شناسی هرمنیوتیک انجام شد. نمونه‌گیری به صورت هدفمند از بین مبتلایان به دیابت نوع 1 از طبقات اجتماعی مختلف با سن، جنس، سطح تحصیلات و وضعیت اجتماعی اقتصادی متفاوت انجام شد. جمع آوری داده‌ها با استفاده از مصاحبه نیمه ساختار یافته تا به رسیدن به غنای داده ها ادامه یافت و تجزیه و تحلیل داده ها بر اساس روش دیکلمن 1989 انجام شد.در نهایت ده فرد مبتلا به دیابت نوع 1 در مطالعه مشارکت داشتند.یافته‌ها: یافته های حاصل از مطالعه حاضر بیانگر مضمون اصلی خود بالندگی با هشت مضمون فرعی (مهربانی با خود ، خود بخشودگی، توانمند شدن، سازگاری با بیماری، نگاهی نو به زندگی، به سوی بهتر شدن، مهرورزی به دیگران و باورهای معنوی) بود.نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه و معنای درک شده خودمهرورزی برای مبتلایان به دیابت نوع یک، آموزش رفتارهای خودمهروزانه به افراد مبتلا به دیابت توصیه می‌گردد. بدین مظور طراحی و بکارگیری راهنمای بالینی مراقبت های خودمهرورزی و بررسی تاثیر آن بر مدیریت چالش های جسمی و روانی افراد مبتلا به دیابت نوع یک پیشنهاد می‌گردد. 

self- improvement: lived experience of people with type 1 diabetes from self- compassion

background: people with diabetes face many emotional and psychological problems that affect their self-care ability and the need to find solutions to deal with the mental and psychological challenges of these people. therefore, the present study was conducted with the aim of explaining the lived experiences of people with type 1 diabetes of self-care so the present study was conducted with the aim of explaining the self-compassion experiences of people with diabetes.methods: the hermeneutic phenomenological method was used in this study. participants were selected through purposive sampling from people with type 1 diabetes, with different sex, ages, education levels, and economic and social statuses. data collection continued using semi-structured interviews until data richness was reached. then the data analysis was done according to dickelman’s method 1989. finally, 10 people with type-1 diabetes took part in this study.results: the findings of the present study show self-improvement as the main theme with eight subthemes (self-kindness, self-forgiveness, empowering, adapting to the disease, a new look at life, towards being better, kindness to others, and spiritual beliefs).conclusion: based on the results of the study and the perceived meaning of self-care for people with type 1 diabetes, teaching self-care behaviors to people with diabetes is recommended. with this in mind, it is suggested to design and apply a clinical guide for self-care and to examine its effect on the management of physical and mental challenges of people with type 1 diabetes.