مقایسه اثربخشی درمان بازسازی شناختی و روان درمانی هیجان مدار بر احساس طردشدگی و کفایت اجتماعی افراد دارای ضایعه نخاعی

مقدمه: ایجاد آسیب در نخاع و شکل گیری ضایعه می تواند همه جنبه های زندگی فرد را تحت تاثیر قرار دهد و این اثرگذاری بر جنبه های اجتماعی زندگی فرد بیشتر محسوس است. از این رو، افراد دارای ضایعه نخاعی از نظر احساس طردشدگی و کفایت اجتماعی دچار مشکل هستند. روش: روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون – پس آزمون - پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی افراد دارای ضایعه نخاعی شهرستان لردگان در سال 1402 بودند. با روش نمونه گیری هدفمند، 45 نفر داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل انتخاب  شدند. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه حساسیت بین فردی بایس و پارکر (1989) و پرسشنامه کفایت اجتماعی بورمسترت و همکاران (1988) بود. روان درمانی هیجان مدار در 9 جلسه 90 دقیقه ای و درمان بازسازی شناختی نیز در 8 جلسه 90 دقیقه ای به صورت حضوری اجرا شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss.v21 و آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام شد. سطح معناداری در این مطالعه 0.05 در نظر گرفته شد.یافته ها: نتایج آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیره نشان داد روان درمانی هیجان مدار تاثیر معناداری بر بهبود احساس طردشدگی و کفایت اجتماعی افراد دارای ضایعه نخاعی دارد. همچنین، درمان بازسازی شناختی تاثیر معناداری بر بهبود احساس طردشدگی و کفایت اجتماعی افراد دارای ضایعه نخاعی دارد. علاوه بر این، نتایج آزمون تعقیبی بونفرونی نشان داد روان درمانی هیجان مدار در مقایسه با درمان بازسازی شناختی اثربخشی بیشتری در بهبود احساس طردشدگی و کفایت اجتماعی افراد دارای ضایعه نخاعی دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج به دست آمده، استفاده از روان درمانی هیجان مدار برای بهبود احساس طردشدگی و کفایت اجتماعی افراد دارای ضایعه نخاعی توصیه می شود.

comparing the effectiveness of cognitive restructuring therapy and emotion-focused psychotherapy on sensitivity to rejection and social competence among people with spinal cord injury

introduction: spinal cord injury and the formation of lesions can affect all aspects of an individual’s life, with the impact on social aspects being particularly pronounced. consequently, individuals with spinal cord injuries often experience issues related to feelings of rejection and social adequacy.method: the research employed a semi-experimental method using a pre-test, post-test, and follow-up design with a control group. the statistical population included all individuals with spinal cord injuries in lordegan county in 2023. using purposive sampling, 45 qualified volunteers were included in the study and randomly assigned to two experimental groups and one control group. data collection tools included the interpersonal sensitivity questionnaire by bies and parker (1989) and the social adequacy questionnaire by burmester et al. (1988). emotion-focused psychotherapy was conducted over 9 sessions of 90 minutes each, while cognitive restructuring therapy was conducted over 8 sessions of 90 minutes each, both in person. data analysis was performed using spss.v21, employing repeated measures anova and tukey’s post hoc test. a significance level of 0.05 was considered for this study.findings: results from the multivariate analysis of covariance indicated that emotion-focused psychotherapy had a significant effect on improving feelings of rejection and social adequacy in individuals with spinal cord injuries. additionally, cognitive restructuring therapy also had a significant effect on improving feelings of rejection and social adequacy. furthermore, results from the bonferroni post hoc test showed that emotion-focused psychotherapy was more effective than cognitive restructuring therapy in enhancing feelings of rejection and social adequacy in individuals with spinal cord injuries.conclusion: based on the obtained results, the use of emotion-focused psychotherapy is recommended for improving feelings of rejection and social adequacy in individuals with spinal cord injuries.