تبیین روابط علی بین صفات شخصیت با پرخوری در دانشجویان زن براساس نقش میانجیگر پریشانی روان شناختی و سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی در کنترل وزن

مقدمه: پرخوری یکی از مشکلات رایج در زنان است که علاوه بر عوامل جسمی تحت تاثیر عوامل مختلف روانی قرار می گیرد. هدف پژوهش حاضر تبیین روابط علی بین صفات شخصیت با پرخوری در دانشجویان زن براساس نقش میانجیگر پریشانی روان شناختی و سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی در کنترل وزن است. روش کار: روش این پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه آن شامل بود و نمونه آن که از طریق نمونه گیری بدست آمد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل مقیاس پرخوری گورمالی و همکاران (1982)، پرسشنامه پنج عاملی نئو (1989)، پرسشنامه سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی کلارک و همکاران (1991) و مقیاس افسردگی، اضطراب، استرس لاویبوند و لاویبوند (1995)  بود. داده های حاصل از پژوهش با استفاده از روش حداکثر درستنمایی و نرم افزار ایموس نسخه . تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل های وظیفه شناسی (0.001= p) و برونگرایی (0.001= p) شخصیت با پرخوری از طریق سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی در کنترل وزن منفی و ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل روان رنجورخویی (0.001= p) با پرخوری از طریق سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی مثبت و معنادار بود. همچنین ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل برونگرایی (0.001= p) با پرخوری از طریق پریشانی روان شناختی منفی و ضریب مسیر غیر مستقیم بین عامل روان رنجورخویی (0.001= p) با پرخوری از طریق پریشانی روان شناختی مثبت و معنادار بود.نتیجه گیری: به طورکلی می توان گفت که سبک زندگی مبتنی بر خودکارآمدی در کنترل وزن و پریشانی روان شناختی در رابطه میان صفات شخصیتی و پرخوری نقش میانجی دارند. بنابراین، به درمانگران حوزه پرخوری پیشنهاد می شود که علاوه بر مداخلات دارویی به متغیرهای روان شناختی موثر نظیر صفات شخصیت، خودکارآمدی و پریشانی روان شناختی توجه نمایند.

explaining the causal relationships between personality traits and overeating in female students based on the mediating role of psychological distress and lifestyle based on self-efficacy in weight control

background : overeating is one of the common problems in women, which is affected by various psychological factors in addition to physical factors. the aim of the present study is to explain the causal relationship between personality traits and overeating in female students based on the mediating role of psychological distress and lifestyle based on self-efficacy in weight control.methods: the method of this research was structural equation correlation. its population included all male and female students of islamic azad university, karaj branch in 1401, and the sample size was 356 people who were selected by available sampling method. the instruments used in this research included gormali et al.’s binge eating scale (1982), neo’s five-factor questionnaire (1989), clark et al.’s self-efficacy lifestyle questionnaire (1991), lavibond and lavibond’s depression, anxiety, and stress scale (1995). the data obtained from the research were analyzed using maximum likelihood method and imus version 24 software.findings: the results showed that the coefficient of the indirect path between the factors of conscientiousness (p=0.001) and extroversion (p=0.001) with overeating through a lifestyle based on self-efficacy in weight controll was negative and the coefficient of the indirect path between the factor of neuroticism (p=0.001) and overeating through lifestyle based on self-efficacy was positive and significant. also, the indirect path coefficient between the extroversion factor (p=0.001) and overeating through psychological distress was negative and the indirect path coefficient between the neuroticism factor (p=0.001) and overeating through psychological distress was positive and significant. conclusion: in general, it can be said that lifestyle based on self-efficacy in weight control and psychological distress play a mediating role in the relationship between personality traits and overeating. therefore, therapists in the field of overeating are suggested to pay attention to effective psychological variables such as personality traits, self-efficacy and psychological distress in addition to pharmacological interventions.