مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و تمرین بدنی(یوگا) بر تجربه شرم و خودکارآمدی در زنان مبتلا به پرخوری

مقدمه: پرخوری به عنوان یک معضل بهداشتی شایع در جهان، با عوارض و پیامدهای منفی متعددی در حوزه سلامت همراه است. لذا هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و تمرین بدنی(یوگا) بر تجربه شرم و خودکارآمدی در زنان مبتلا به پرخوری بود.روش کار: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. جامعه آماری کلیه زنان مبتلا به اختلال پرخوری شهر تهران در سال 1401-1400 بودند. در مرحله اول تعداد 60 نفر انتخاب و سپس به شیوه تصادفی ساده در 2 گروه آزمایش(هر گروه 20 نفر) و یک گروه کنترل(20 نفر) جایگزین شدند. سپس زنان گروه‌ های آزمایش تحت درمان هیجان و تمرین بدنی قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‏ای دریافت نکرد و در لیست انتظار باقی ماند. از مقیاس شدت پرخوری گومالی، مقیاس شرم درونی کوک، مقیاس شرم بیرونی گاس و پرسشنامه خودکارآمدی سبک زندگی موثر بر وزن کلارک به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تحلیل داده ها از طریق نرم‏افزار spss نسخه 24 با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر انجام شد.یافته ها: نتایج نشان داد هر دو مداخله مذکور تاثیر معناداری بر بهبود تجربه شرم درونی داشته است(0.05>p). اما مداخلات درمانی بر بهبود تجربه شرم بیرونی و خودکارآمدی معنادار نبود. افزون بر این نتایج آزمون تعقیبی بن فرونی نشان داد که درمان هیجان مدار تاثیر بیشتری بر تجربه شرم درونی داشته است(0.05>p).نتیجه گیری: نتایج نشان داد که درمان هیجان‌محور در بهبود تجربه شرم درونی زنان مبتلا به پرخوری موثر است و این نتایج در پیگیری نیز حفظ شده بودند. بنابراین پیشنهاد می‌شود که در درمان اختلال پرخوری رویکردهای درمانی که بر تنظیم هیجان تاکید می‌کنند، می‌توانند موثر واقع شوند و نتایج پایدار بمانند.

comparison the effectiveness of emotion-focused therapy and physical exercise (yoga) on experience of shame and self-efficacy in women with binge eating

introduction: binge eating as a common health problem in the world is associated with several negative health effects and consequences. the purpose of this study was to comparison the effectiveness of emotion-focused therapy and physical exercise (yoga) on experience of shame and self-efficacy in women with binge eating.methods: this semi-experimental study was conducted with a pretest-posttest design with control group and follow-up 2 month. the statistical population was all women with binge eating disorder in tehran city in year of 2022-2023. in the first stage, 60 women were selected and then randomly divided into 2 experimental groups (each group 20 women) and one control group (20 women) were replaced and experimental groups underwent emotion-focused therapy and physical exercise (yoga), but the control group received no training and remained in the waiting list. to collect data binge eating scale of gormally, internal shame of cook, the other as shamer scale of goss and weight efficacy life style questionnaire of clark. data analysis was performed using spss-24 software with analysis of variance with repeated measures and bonferroni.results: the results of the study showed that of both interventions had a significant effect on internal shame (p<0.05). but, therapeutic interventions were not significant in improving the external shame and self-efficacy. in addition, the results of bonferroni post hoc test showed that emotion-focused therapy is more effective on internal shame (p<0.05).conclusion: the emotion-focused therapy can reduce internal shame in women with binge eating, and its effect remains constant after two months. it can be useful in the treatment of binge eating.