بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و مشارکت در فعالیت‌های ورزشی (مطالعه موردی: پرستاران بیمارستان‌های دولتی شهر یزد)

مقدمه: پرستاران بخش بزرگی از شاغلین عرصه سلامت، در جامعه هستند و توجه به سلامت فردی آنان مساله مهمی است که باید به آن توجه شود. یکی از ابزارهای مناسب برای دستیابی به سلامت فردی پرستاران، مشارکت در ورزش است که لازمه رشد مشارکت شناخت عوامل موثر بر آن می‌باشد. این پژوهش با هدف تعیین ارتباط بین سرمایه اجتماعی با میزان مشارکت در فعالیت‌های ورزشی انجام شد.روش: این پژوهش با روش پیمایشی و به صورت مقطعی انجام شد. جامعه پژوهش را کلیه پرستاران شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر یزد تشکیل می‌دادند که 144 نفر از آنان به صورت نمونه‌گیری تصادفی چند مرحله‌ای انتخاب شدند. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه محقق ساخته سرمایه اجتماعی استفاده گردید. روایی پرسشنامه به وسیله روش اعتبار محتوا، و برای پایایی آن از روش انسجام درونی ابزار، با ضریب آلفای کرونباخ 78/0=? استفاده گردید. بعد از جمع‌آوری، داده‌ها با استفاده از spss v.11.5 و آزمون‌های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون تفاوت میانگین، و رگرسیون سلسله مراتبی مورد تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: نتایج این بررسی رابطه معناداری (041/0=p) را بین سرمایه اجتماعی با میزان مشارکت پرستاران در فعالیت‌های ورزشی، نشان داد. نتایج تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی چندگانه نیز نشان داد، که متغیرهای لذت بردن از ورزش، کاهش وزن و مهارت در انجام حرکات ورزشی در مرحله اول و سرمایه اجتماعی در مرحله دوم توانسته اند به ترتیب 4/14 و 9/4% از واریانس متغیر تحت مطالعه را (مشارکت پرستاران را در فعالیت های ورزشی) تبیین کنند.نتیجه‌گیری: آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و میزان مشارکت پرستاران در فعالیت‌های ورزشی رابطه معناداری وجود دارد. ولی سرمایه اجتماعی قادر به تبیین بخش زیادی از واریانس متغیر تحت مطالعه نیست، در حالی که سایر متغیرهای منافع جسمانی، روانی و اجتماعی قادر به تبیین سهم بیشتری از واریانس متغیر تحت مطالعه بوده‌اند. لذا در این زمینه باید سایر متغیرها را مورد توجه قرار داد.