مقایسه کیفیت زندگی بیماران بعد از سکته قلبی با افراد سالم شهر گرگان

مقدمه: امروزه با افزایش بروز سکته قلبی و وجود عوارض متعدد آن در حیطه عملکردی، جسمی، رفاه عاطفی و غیره، مساله مهم‌تری تحت عنوان چگونگی گذران عمر و به عبارتی کیفیت زندگی این گروه از بیماران مطرح می‌باشد. اهمیت دخالت دادن نظر بیماران در رابطه با کیفیت زندگی روزبه‌روز بیشتر مورد توجه است این مطالعه جهت سنجش میزان کیفیت زندگی بین افرادی که سکته کرده‌اند و مقایسه آن با افراد سالم جامعه صورت گرفت.روش: این تحقیق یک مطالعه توصیفی - تحلیلی دو گروه به صورت مقطعی در سال 1387، تعداد 100 نفر به عنوان نمونه که در گروه مورد 50 نفر به صورت نمونه‌گیری تصادفی پس از مرخص شدن از بیمارستان در شهر گرگان انتخاب شد و در گروه شاهد نیز با 50 نفر از افراد سالم جامعه که از نظر سن، جنس، میزان تحصیلات و وضعیت اجتماعی همسان‌سازی شده سپس میزان کیفیت زندگی با استفاده از پرسشنامه sf-36 با مراجعه پژوهشگر به درب منزل هر دو گروه انجام شد، اطلاعات وارد نرم‌افزار spss v.13 شد و با استفاده از روش‌های توصیفی و آزمون من‌ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که از مجموعه 100 نفر گروه مورد و شاهد 64 نفر مرد و 36 نفر زن بودند میانگین سنی آن‌ها 57 سال، بیشترین افراد دارای سواد کم و خانه‌دار بودند در این مطالعه میزان کیفیت زندگی بعد از سکته قلبی در گروه مورد در کل با میانگین و انحراف معیار 68/21±42/64 و در گروه شاهد با میانگین و انحراف معیار 73/15±47/96 با 001/0p < کاهش یافته و در رابطه با هشت بعد کیفیت زندگی شامل (سلامت فیزیکی، محدویت ایفای نقش ناشی از مشکلات جسمانی، درد بدنی، سلامت روان عمومی، سرزندگی و شادابی، کارایی اجتماعی، محدودیت در ایفای نقش ناشی از مشکلات روحی و سلامت روانی) تفاوت معناداری بین گروه مورد و شاهد وجود داشت (005/0p < ) ولی در رابطه با جنبه درد بدنی بین گروه مورد و شاهد تفاوت معناداری وجود نداشت.نتیجه‌گیری: در کل بیماری سکته قلبی حتی پس از درمان کامل دچار افت کیفیت زندگی می‌شوند که این می‌تواند توجه پیگیری و اهمیت دادن به دیدگاه‌های بیماران در مداخلات درمانی را حادث گردد.