تاثیر آموزش بر آگاهی و نگرش بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه در مورد عوامل خطرآفرین بیماری‌های قلبی- عروقی

مقدمه: بیماری‌های قلبی و عروقی از شایع‌ترین علل مرگ و میر در دنیا هستند، به طوری که طبق پیش‌بینی انجمن قلب آمریکا تا سال 2020 این عامل به عنوان اولین عامل مرگ و میر شناخته شود. تحقیقات نشان می‌دهد که کنترل و کاهش ریسک فاکتورها، سبب کاهش بروز بیماری‌های قلبی و عروقی می‌گردد. یکی از استراتژی‌های مطرح در این زمینه ارایه آموزش به بیماران است که می‌تواند از بروز عوارض زیادی در آنان جلوگیری نماید. این مطالعه با هدف تعیین تاثیر آموزش بر آگاهی و نگرش بیماران بستری در بخش‌های مراقبت ویژه قلبی بیمارستان مصطفی خمینی ایلام در مورد عوامل خطرآفرین بیماری‌های قلبی- عروقی انجام پذیرفت.روش: این پژوهش یک مطالعه مداخله‌ای بدون گروه کنترل می‌باشد که در آن تعداد 96 نفر از بیماران بستری بخش‌های ccu و post ccu مردان و زنان بیمارستان شهید مصطفی خمینی ایلام به روش تصادفی ساده انتخاب و بررسی شدند. به منظور سنجش تاثیر آموزش بیماران بر آگاهی و نگرش آن‌ها، از روش مداخله آموزشی چهره به چهره و آزمون دو مرحله‌ای قبل و بعد از مداخله استفاده شد. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه محقق ساخته بود که روایی آن به روش محتوایی و پایایی آن نیز به روش آزمون مجدد تایید شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها به کمک آزمون‌های آماری کای‌دو، t زوجی و آزمون دقیق فیشر صورت پذیرفت.یافته‌ها: آگاهی بیماران درباره عوامل خطرآفرین بیماری‌های قلبی، قبل و بعد از آموزش، به ترتیب با نمره 93/25 و 19/36 تفاوت معناداری را نشان داد (001/0p < ). بین تاثیر آموزش بر آگاهی با تحصیلات همسر (03/0p < ) و جنس (05/0p < ) ارتباط معنادار آماری وجود داشت. همچنین تفاوت بین نگرش بیماران قبل و بعد از آموزش، به ترتیب با نمره 5/23 و 7/35 از لحاظ آماری معنادار است (001/0p < ). بین تاثیر آموزش بر نگرش با سن (55/0p < )، میزان تحصیلات (01/0p < )، سطح تحصیلات همسر (05/0p < ) و میزان درآمد ماهیانه (01/0p < ) ارتباط معنادار آماری مشاهده شد.نتیجه‌گیری: با توجه به این که شیوع بیماری‌های قلبی و عوامل خطرآفرین آن‌ها روند روبه رشدی را طی می‌کند؛ آگاهی بیماران در مورد این بیماری‌ها و ریسک فاکتورهای آن‌ها نسبتاً پایین و نگرش آن‌ها نیز در این زمینه غالباً نامناسب است. با توجه به نتایج پژوهش که معنادار بودن تفاوت نمرات قبل و بعد از آموزش و تاثیر آن بر آگاهی را نشان می‌دهد، توصیه می‌شود آموزش به بیماران قلبی در راس اقدامات پرستاری پرسنل، مربیان و دانشجویان پرستاری در برنامه‌های کلی بیمارستان و دانشگاه قرار گیرد.