بررسی وضعیت شادمانی به عنوان یکی از شاخص‌های سلامت روان در دانشجویان پرستاری

مقدمه: از نظر روان‌شناسی شادمانی بر ابعاد روانی، اجتماعی، فرهنگی افراد جامعه تاثیر همه جانبه دارد. لذا توجه به شادمانی و نشاط به عنوان معیاری از وضعیت روانی دانشجویان که جزو نیروهای جوان و آینده‌ساز کشور هستند، بسیار مهم است. در این میان، بررسی وضعیت شادمانی دانشجویان پرستاری به دلیل ماهیت شغلی و مواجهه با تنش‌های متعدد موجود از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. این پژوهش با هدف تعیین میزان شادمانی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری ابهر و همچنین بررسی ارتباط آن با متغیرهای سن، جنس، وضعیت تاهل، وضعیت مسکن، نمره معدل تحصیلی، ترم تحصیلی و تعداد اعضای خانواده انجام پذیرفت.روش: این پژوهش به صورت روش مقطعی صورت گرفته و جامعه آماری مورد نظر را دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری ابهر در سال 87-86 تشکیل می‌داد. در این پژوهش پس از نمونه‌گیری برای تعیین وضعیت شادمانی دانشجویان از ابزار سنجش میزان شادمانی آکسفورد استفاده گردید. پس از کسب رضایت‌نامه کتبی، پرسشنامه مذبور میان 75 نفر از دانشجویان توزیع شد که به علت عدم عودت 11 مورد از پرسشنامه‌ها، نهایتاً 64 نفر (47= دختر، 17= پسر) مورد بررسی قرار گرفتند. پس از جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار spss v.11.5 و آزمون‌های آماری توصیفی و استنباطی شامل تی‌مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه، اطلاعات مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته‌ها: تجزیه و تحلیل اطلاعات نشان داد که 7/12% دانشجویان از سطح شادمانی خیلی خوب، 8/69% قابل قبول و 5/17% از سطح پایین شادمانی برخوردار بودند. طبق نتایج مابین میزان شادمانی و جنسیت (7/0=p)، وضعیت تاهل (4/0=p) و سن (2/0=p)، ارتباط معناداری وجود نداشت. اما بین میزان شادمانی و ترم تحصیلی ارتباط معناداری وجود داشت (01/0=p).نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش درصد کمی از دانشجویان (7/12%) سطح نشاط خیلی خوب داشته و در گروه‌های جدیدالورود و سال آخر پایین‌تر بود. لذا ضروری است که با بررسی این وضعیت اقدامات برنامه‌ریزی شده‌ای جهت ارتقا و حفظ شادمانی و به تبع آن بهبود سلامت روانی دانشجویان صورت پذیرد.