ارتباط بین دانش و عملکرد پرستاران شاغل بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان درباره اصول گزارش‌نویسی

مقدمه: گزارش‌نویسی یکی از مهم‌ترین عملکردهای پرستاری است. به نظر می‌رسد ثبت کامل و استاندارد، بیانگر تمام مراقبت‌های ارایه داده شده به مددجو می‌باشد. تخمین زده می‌شود حدود 3/1 کل وقت پرستاران در هر شیفت به این مهم اختصاص دارد. ارتباط دانش و عملکرد پرستاران شاغل بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان درباره اصول گزارش‌نویسی هدف از این پژوهش می‌باشد.روش: در این مطالعه توصیفی- تحلیلی، 226 پرستار دارای حداقل مدرک فوق دیپلم پرستاری شاغل در 4 بیمارستان دانشگاه علوم پزشکی شهر کرمان مشارکت کردند. روش نمونه‌گیری سهمیه‌ای و ابزار گردآوری داده‌ها، پژوهشگر ساخته و مشتمل بر سوالات ویژگی‌های فردی، پرسشنامه دانش و چک لیست عملکرد می‌باشد. تجزیه و تحلیل آماری با کمک نرم‌افزار spss انجام و از آمار توصیفی و استنباطی شامل: شاخص‌های مرکزی و پراکندگی؛ آزمون‌های کروسکال والیس، من‌ویتنی‌یو و ضریب همبستگی اسپیرمن استفاده شد.یافته‌ها: (5/46%) پرستاران مورد مطالعه، دانش متوسط و (85%) آن‌ها عملکرد ضعیف در زمینه اصول گزارش‌نویسی داشتند. بین دانش و عملکرد پرستاران در مورد اصول گزارش‌نویسی تفاوت معنادار آماری (001/0p < ) با ضریب همبستگی مثبت مشاهده شد، که (24/0=r) قوی نبودن ارتباط بین دانش و عملکرد گزارش‌نویسی پرستاری را مطرح می‌کند. بین گذراندن دوره گزارش‌نویسی و دانش پرستاران در زمینه اصول گزارش‌نویسی تفاوت از نظر آماری معنادار بود (001/0p < ) اما بین بقیه مشخصات پرستاران و دانش و عملکرد آنان در زمینه اصول گزارش‌نویسی تفاوت معنادار آماری مشاهده نشد.نتیجه‌گیری: نتایج، حکایت از رابطه ضعیف بین دانش و عملکرد دارد. به نظر می‌رسد علاوه بر دانش باید بر ضمانت‌های اجرایی آموزش‌های داده شده نیز تاکید گردد. در این میان عوامل دیگری هم دخالت دارند که باید هر چه سریع‌تر شناسایی و رفع شوند.