رابطه سلامت روانشناختی وکارکردهای اجرایی با میانجیگری سازگارش یافتگی با بیماری در بیماران قلبی عروقی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر پیش بینی سلامت روانشناختی بر اساس کارکردهای اجرایی با میانجی گری سازگاری با بیماری در بیماران قلبی عروقی بود.روش کار: پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. 300 نفر از بیماران قلبی عروقی مراجعه کننده به مرکز درمانی شهید دکتر قلی پور شهر بوکان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و وارد پژوهش شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه نقص در کارکردهای اجرایی، مقیاس سازگاری روانی با بیماری و پرسشنامه بهزیستی روانشناختی استفاد شد. یافته ها: طبق نتایج، در بیماران قلبی عروقی سلامت روانشناختی با نقص در کارکردهای اجرایی دارای رابطه منفی و با سازگاری با بیماری دارای رابطه مثبت معنادار بود (0.01>p). مدل نقش میانجی سازگاری با بیماری در رابطه بین کارکردهای اجرایی و سلامت روانشناختی در بیماران قلبی عروقی از برازش مناسبی برخوردار بود و اثر غیر مستقیم کارکردهای اجرایی بر سلامت روانشناختی به لحاظ آماری در سطح 0.01 معنادار بود.نتیجه گیری: در مجموع می توان نتیجه گرفت سازگاری با بیماری در رابطه بین کارکردهای اجرایی با سلامت روانشناختی در بیماران قلبی عروقی دارای نقش میانجی است به طوری که کارکردهای اجرایی از طریق اثر بر فرایند سازگاری با بیماری قادر به پیش بینی میزان سلامت روانشناختی در بیماران قلبی عروقی هستند. 

the relationship of psychological well-being and executive functions with the mediation of adjustment to the disease in cardiovascular patients

introduction: the present study aimed to predict psychological well-being based on executive functions with the mediation of adjustment to the disease in cardiovascular patients. method: the current research method was descriptive and correlational. three hundred cardiovascular patients referring to shahid dr. qolipour medical center in bukan city were selected by purposive sampling and included in the study. to collect the data, deficits in executive functioning scale, psychosocial adjustment to illness scale, and scales of psychological well-being were used. results: according to the results, in cardiovascular patients, psychological well-being had a negative relationship with deficits in executive functions and had a significant positive relationship with adaptation to the disease (p<0.01). the mediator role model of adjustment to the disease in the relationship between executive functions and psychological health in cardiovascular patients had a good fit, and the indirect effect of executive functions on psychological well-being was statistically significant at the 0.01 level.conclusion:  in general, it can be concluded that adjustment to the disease has a mediating role in the relationship between executive functions and psychological well-being in cardiovascular patients so that executive functions can predict the level of psychological well-being in cardiovascular patients through the effect on the process of adjustment to the disease.