نقش واسطه ای ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود در دانشجویان پرستاری

مقدمه: تمایز یافتگی که مهمترین مفهوم نظریه ی سیستم های خانواده است و میزان توانایی فرد در تفکیک فرایندهای عقلی و احساسی خویش از دیگران را نشان می دهد. هدف پژوهش حاضر بررسی نقش واسطه ای ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود بود.روش کار: روش پژوهش همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود و جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانشجویان دانشکده پرستاری علوم پزشکی تهران سال تحصیلی 97-96 بود. با توجه به تعداد متغیرهای مشاهده شده در پژوهش تعداد 300 دانشجو به روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شد. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه های خود تمایز یافتگی dsir، پرسشنامه سبک هویت برزونسکی، پرسشنامه ویژگی های شخصی اسپنس وسبک های دلبستگی بزرگسالان بود. داده های جمع آوری شده با استفاده از روش معادلات رگرسیونی تحلیل گردیده شد.یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد بین ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس، سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود رابطه معنی داری وجود داشت (p≤0.001)، همچنین ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس (0.20-=β، p≤0.001)، سبک های هویت (0.31, β=p≤0.001) و دلبستگی (0.19, β=p≤0.001)، بر تمایزیافتگی خود اثر دارند و ویژگی های شخصیتی وابسته به جنس در رابطه بین سبک های هویت و دلبستگی با تمایزیافتگی خود میانجی گر مناسبی است، به طور کلی مدل پژوهش تایید گردیده شد.نتیجه گیری: بر اساس نتایج می توان بیان نمود که جهت کاهش تمایزیافتگی خود به عنوان یک عامل روان شناختی منفی توجه به سبک های هویت و دلبستگی به عنوان یک عامل بین فردیدر زمینه ابعاد شخصیتی دانشجویان پرستاری ضروری است.

Mediating role of gender-related personality traits in the relationship between identity styles, attachment with self-differentiation in nurse students

Introduction: Selfdifferentiation is the most important concept of the theory of family systems and shows the level of ability of a person to distinguish his intellectual and emotional processes from others. The purpose of the present study was to investigate the mediating role of genderrelated personality traits in the relationship between identity styles, attachment with selfdifferentiation in nursing students.Methods: The research method was structural equation and the statistical population of the study consisted of all students of the Faculty of Nursing, Tehran University of Medical Sciences during the academic year of 2018. Regarding the number of variables observed in the study, 300 students were selected by available sampling method. The research instruments were selfdifferentiation questionnaire DSIR, Berzensky identity style questionnaire, Spence personality traits questionnaire, and adult attachment styles. The collected data were analyzed using regression equation method.Results: The findings of the study showed that there was a significant relationship between genderrelated personality traits, identity styles and attachment styles with selfdifferentiation (P le;0.001), as well as genderrelated personality ( beta;=.20, P le;0.001), identity ( beta;=.31, P le;0.001), and attachment ( beta;=.20, P le;0.001) had effect on selfdifferentiation. genderrelated personality traits is the mediator in the relationship between identity styles, attachment with selfdifferentiation, so the research model has been confirmed.Conclusion: Based on the results, it can be argued that in order to reduce selfdifferentiation as a negative psychological factor, attention to the identity styles and attachment as an interpersonal factor is essential in the field of personality dimensions of nursing students.