اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر فرسودگی تحصیلی و خودکنترلی دانشجویان

مقدمه: فرسودگی تحصیلی و فقدان خودکنترلی از عوامل تاثیرگذار بر عملکرد دانشجویان است که توجه به آنها ضرورت دارد. از این رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خودکنترلی دانشجویان پرستاری انجام شد.روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون_پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج بود که در سال تحصیلی 96-97 مشغول به تحصیل بودند. از جامعه یاد شده، 30 نفر از دانشجویانی که در پرسشنامه فرسودگی تحصیلی شائوفلی و همکاران (2002) و پرسشنامه خودکنترلی تانجی و همکاران (2004) به ترتیب نمرات بالاتر و پایین تر از میانگین کسب کرده بودند، به شیوه در دسترس انتخاب و با استفاده از روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایش در 10 جلسه 90 دقیقه ای واقعیت درمانی گروهی و با توالی هر هفته یک جلسه شرکت نمودند. گروه کنترل نیز تا پایان فرآیند پژوهش هیچ گونه آموزشی دریافت نکردند و در لیست انتظار قرار گرفتند. داده های به دست آمده از هر دو گروه با استفاده از روش تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شد.یافته ها: نتایج نشان داد که بین فرسودگی تحصیلی و خود کنترلی در دو گروه آزمایش و کنترل پس از مداخله درمانی تفاوت معناداری مشاهده گردید. به این صورت که واقعیت درمانی گروهی باعث کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خودکنترلی در گروه آزمایش شد (p>0/001).نتیجه گیری: بر اساس یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گرفت که واقعیت درمانی گروهی در کاهش فرسودگی تحصیلی و افزایش خودکنترلی سودمند است و می توان از این روش مداخله بر کمک به حل مشکلات دانشجویان کمک کرد.

Effectiveness of Reality Therapy on Reducing Academic Burnout and Increasing Student Self –Control

Introduction: Academic burnout and lack of selfcontrol of factors affecting performance of the students that consider to them is essential. Thus, the aim of this study was to investigation the Efficacy of the group reality therapy in reduction of academic burnout and increasing of selfcontrol of university students.Methods: This research was a quasiexperimental method with pretestposttest design and a control group. The study population consisted of psychology graduated students of Karaj Islamic Azad University at the academic years of 9697. From this population, 30 students with low scores in Schaufeli and et al (2002) academic burnout questionnaire and high scores in Tangney and et al (2004) selfcontrol questionnaire, via using available sampling, were selected and randomly assigned in 2 experimental and control groups. The experimental group participated in 10 sessions of 90 minutes of group reality therapy at every week.. The control groups did not received any did not receive any training and left into the waiting list. Data were analyzed using analysis of covariance.Results: The results showed that there was a significant difference between academic burnout and selfcontrol of experimental and control groups after the therapeutic intervention. Thus, the group reality therapy reduced academic burnout and increased selfcontrol in experimental group (P > 0.01).Conclusions: Based on the findings of current research, it can be concluded that the group reality therapy is beneficial in reducing academic burnout and increasing selfcontrol. It can also be used as an intervention method to help student solve their problems.